YENI YILNIZ KUTLU OLSUN!

INTERVIEW WITH THE SECRETARY GENERAL OF THE BABA GURGUR MOVEMENT, EKREM SALMAN

Reposting 

JULY 2011 Interview with the Secretary General of the only officially registered political party of the Iraqi Turkmens, Baba Gurgur Movement in Syria:  Our party only conducts projects on Iraqi Turkmens and the members within the party are all Iraqi Turkmens. The conditions in Iraq are very difficult now and it is very difficult for us to go to Iraq. Therefore, we are now in Syria. We defend the rights of Kirkuk and the Turkmens. Our aim is to explain the situation of Kirkuk to whole world and the Arab region.

INTERVIEW WITH THE SECRETARY GENERAL OF THE BABA GURGUR MOVEMENT, EKREM SALMAN

Ekrem Salman, the Secretary General of the Baba Gurgur Movement shared his views on the latest situation in Iraq, Kirkuk problem and the problem on the Turkmen. Being active in Syria, Salman indicated that because the Syrian government is against Kirkuk’s being a Kurdish city, it supports them.

ORSAM: Mr. Salman, could you introduce yourself, please?

Ekrem SALMAN: I was born in Kirkuk. I completed my university education in Syria on political science. After I completed my university education, I returned back to Iraq. However, I returned back to Syria in 2004. Now, I am the Secretary General of the only officially registered political party of the Iraqi Turkmens, Baba Gurgur Movement in Syria. Our party only conducts projects on Iraqi Turkmens and the members within the party are all Iraqi Turkmens. The conditions in Iraq are very difficult now and it is very difficult for us to go to Iraq. Therefore, we are now in Syria. We defend the rights of Kirkuk and the Turkmens. Our aim is to explain the situation of Kirkuk to whole world and the Arab region.

ORSAM: When and how was the Gurgur Movement formed?

Ekrem SALMAN: It was established in 2007. It is an officially registered party in Syria. Its centre is located in Damascus. Although Baba Gurgur Movement is located in Syria, it is an Iraqi party. It is a party dealing exclusively with the problems of the Turkmens.

ORSAM: What projects has your party conducted for Iraq and the Turkmens? Could you tell us, please?

Ekrem SALMAN: First of all, we try to help the Iraqi Turkmens living in Syria. We deal with their problems. Moreover, we try to express the situation in Kirkuk and reveal the truth to both the Syrian and Iraqi Arab parties. The Syrian parties as well as the government support us on our problems. Especially, the opinion of Syria on Kirkuk is parallel to ours. We, and the Syrian government, will not accept Kirkuk’s being a Kurdish city. Hence, we can find support on the issue of Kirkuk.

ORSAM: Do you have the information regarding the number of the Iraqi Turkmens living in Syria?

Ekrem SALMAN: In Syria, there are three hundred Turkmen families. However, since there are certain problems in Syria now, some families returned back to Baghdad. Of course, I cannot tell that all these three hundred families are a part of the Baba Gurgur Movement, yet a great majority of them support our party.

ORSAM: What is the stance of the Syrian regime towards you, how do they perceive the Baba Gurgur Movement and the Iraqi Turkmens?

Ekrem SALMAN: The attitude of the Syrian regime towards us is quite positive. They gave us residence and opened their doors. Our children go to the schools for free, and we can benefit from the medical service. The Syrian government, when we have a problem, support us on many grounds. Not only has the government, the Syrian nation help us as well. Because we are Turkmen, we are adored everywhere.

ORSAM: Why does the Syrian regime support you this much?

Ekrem SALMAN: Of course the people from Kirkuk are very important in Syria. The ideas and targets of the Kurdish on Kirkuk are quite obvious. They want Kirkuk to be apart from Iraq. If this happens, it will be very detrimental for Syria. When Kirkuk is gotten under the control of the Kurdish, there are the Syrian Kurds, Turkish Kurds and Iran Kurds. Therefore, it will be a situation that no country would be favouring. This is what we try to explain to the Arab countries. Furthermore, we aim to tell the United Nations that let Kirkuk remain in Iraq, this is very important for Turkey as well as Syria.

ORSAM: Do you consider entering the elections in Iraq?

Ekrem SALMAN: No. We are against the annexation of Iraq. As long as the USA stays in Iraq, we will not enter the elections.

ORSAM: What if the USA leaves Iraq?

Ekrem SALMAN: This is different, then we may enter. Now, since the USA remains in Iraq, the parties act according to the demands of the USA. The USA came here to annex and divide Iraq and benefit from the sources of Iraq.

ORSAM: In Syria not only the Turkmens but about one and half million Iraqis that fled to the country especially after 2003 as refugees live in Syria. Sometimes we read in the news that the condition of the Iraqi refugees in Syria is quite bad.

Ekrem SALMAN: No, neither we, the Turkmens, nor the Arab, Shi’a, Sunni Iraqi have a problem in Syria. Syria observes the Turkmens, Kurdish, and Arabs with the same level. It never applies discrimination between the groups. However, as we are Turkmens, there is special support for us. Whatever we want, the Syrian government tries to help us. However, the important point for us is that it helps us on the matter of Kirkuk, because the issue of Kirkuk is quite crucial.

ORSAM: As the Iraqis living in Syria, how do you observe the developments taking place in Iraq? What is the situation in Iraq and what kind of a future can we expect for Iraq?

Ekrem SALMAN: There is no government in Iraq now, everyone knows that. The current government consists of the people from the USA. So as to make them do anything they want, the USA placed his own people into the government. But this is not good for Iraq. These people came to Iraq to divide it. Now, the only thing that exists is the USA, now in Iraq, parties in line with the USA thinking operate. However, the nation is suppressed and oppressed. The nation is hungry and unsecure. There is no electricity, water and no need is met. The nation in mixed up.

ORSAM: What will happen in Iraq?

Ekrem SALMAN: The situation in Iraq will not improve unless USA leaves. Iraq can be re-established by the Iraqis only after the USA goes back. This is not the first time that Iraq was annexed, throughout history it had been annexed thirteen times. However, after each annexation, it got more powerful and ended up with a better situation. Now, it is a lesson for the Iraqis. The USA came and annexed Iraq. It divided as Sunni, Shi’a, Turkmen and Kurd. So as to divide the nation, it strived hard to create hostile environment between the groups. Let it be a lesson for the Iraqi nation. The USA will not leave Iraq easily. They will not leave unless they are compelled by force. However, the situation will change when the Iraqis will not be able to tolerate anymore.

ORSAM: Do you mean that there may be an armed struggle with the USA?

Ekrem SALMAN: Otherwise, there is no end. The nation will do anything out of hunger and thirsty. The nation should do whatever it wants. The USA does not have strength or patience anymore in Iraq. The USA has recorded so many casualties in Iraq. A lot of Iraqis consider that when the USA leaves “the situation in Iraq will improve” and expect the USA to leave.

ORSAM: The situation of the Iraqi Turkmens was not good after 2003. However, in the last elections, the Iraqi Turkmen Front has become more favourable. How do observe the Iraqi Turkmens as a Turkmen living abroad?

Ekrem SALMAN: History records. History does not stop. The involvement of the Turkmens in the political process is good according to us. The Turkmens have always opposed annexation. However, this time with the annexation of Iraq by the USA has become successful. However, there was no Turkmen opposing the USA annexation. Not even one Turkmen struggled with the USA. Now, this government will end and leave, but history records. The Turkmens should not have involved in these. The Turkmens have been affected severely from the annexation of Iraq, and they did not have any gains. They even lost the things they used to have during the previous regime. The situation is worsening day by day. The Kurdish parties annexed Kirkuk with the support of Israel and the USA. In Kirkuk, they catch and kill the Turkmens. They want to send the Turkmens away from Kirkuk and to replace the Turkmens in Kirkuk; they bring the Kurds from Iran, Syria and Europe. The aim of this is to alter the identity of Kirkuk.

ORSAM: What can be done for the Turkmens? What do you think, what should the Turkmens do?

Ekrem SALMAN: Now it is not the time, the time passed. One should have started to act from the very first day. The Iraqi Turkmen Front has strived hard for 8 years and started to act with these parties. We told them 8 years ago not to join them, let it go and stay wherever you are, but no one listened. When they join, they cannot gain anything, either. For eight years, in other words since the annexation of Iraq, lots of things have been taken from the Turkmens, yet nothing was given back. Even if there is a minister in the government, there is nothing to do. If there are 10 parliamentarians, what can they do for the Turkmens? What did they do for the Turkmens? However, nothing is done. Day by day, everything is taken from the hands of the Turkmens and given to the Kurds.

ORSAM: As a Iraqi Turkmen, how do you evaluate the policy of Turkey?

Ekrem SALMAN: To be honest, I do not find it good. We know the sympathy of Turkey for the Turkmens. However, I do not know why she is not treating us like she treats everyone else. I do not understand why she does not observe us as she does to others.

ORSAM: How does Turkey observe?

Ekrem SALMAN: Now, Turkey calls for Syrian regime not to use violence against the public. However, she remains silent to what is done to the Turkmens. In Kirkuk, we are oppressed more than in Syria. Why does not she defend us? People think about that. But I know and trust Turkey. Turkey has a project. At last, the Turkmens will be protected, and they will get in line with what they deserve. But this will happen in the long run. One needs to be patient. However, people do not see like that. The Turkmen public wants Turkey to oppose the Kurds, they want her to take an action. But we know that politics is different. The politicians may understand that, it is difficult to explain this to people. At this point, we need to do something.

ORSAM: Consequently, what are your expectations from Turkey?

Ekrem SALMAN: What we want from Turkey is that she should take the Kirkuk issue seriously. She needs to observe the aims of the Kurdish parties. The Turkmens do not have owners, they do not have anyone. There is only Allah and Turkey. There are five hundred thousand Turkmens in Kirkuk now. Before, there were more, this number decreases each passing day. I want Turkey to protect our identity, language and nation.

ORSAM: Thank you.







17 July 2011

Irak’ta Türkmen Eğitiminin Durumu

ORSAM Rapor No: 141 Irak’ta Türkmen Eğitiminin Durumu

Irak’ta Türkmenler 1993’ten bu yana ana dilde eğitim yapan okullarda eğitim görebilmektedir. İlk olarak Kifri’de açılan Karaoğlan İlkokulu ile Türkmence eğitimine başlanmış olmasına rağmen, Türkmenlere 1931 yılından itibaren çeşitli dönemlerde ana dilde eğitim hakkı tanınmıştır. Ancak Türkmenler 1993’e kadar ana dilde eğitim yapma olanağı bulamamıştır. 1991’de Irak’ın kuzeyinin güvenli bölge olarak ilan edilmesiyle 1996’ya kadar Erbil, Süleymaniye ve Duhok’ta 20’ye yakın Türkmen okulu açılmıştır. 2003’e kadar bu illerin dışında Türkmen okulları açılmamıştır. Saddam Hüseyin rejiminin devrilmesinin hemen ardından başta Kerkük olmak üzere, Diyala, Selahattin, Musul ve Bağdat’ta Türkmen okulları açılmıştır. 2012 yılı itibariyle tamamen Türkmence eğitim yapan 95 okul bulunmaktadır. Ancak okulların fazlalığı, Türkmenlerin hazırlıksız olarak okul açması, yönetimlerin ilgisizliği, Türkmen kurum ve kuruluşlarının yeterli düzeyde eğitime destek olmaması gibi nedenlerden dolayı Türkmence eğitimi ciddi problemlerle karşılaşmaktadır.
İÇİNDEKİLER

Takdim
Özet
Giriş

1. BÖLÜM: IRAK EĞİTİM SİSTEMİ
1.1. Irak Merkezi Hükümeti Eğitim Sistemi
1.2. Irak Kürt Bölgesel Yönetimi (IKBY) Eğitim Sistemi

2. BÖLÜM: IRAK’TA TÜRKMENCE EĞİTİM
2.1. Irak Merkezi Hükümeti’ne Bağlı Türkmence Eğitim
2.2. Irak Kürt Bölgesel Yönetimi’nde (IKBY) Türkmence Eğitim

3. BÖLÜM: IRAK’TA TÜRKMEN EĞİTİMİNİN DURUMU

4. BÖLÜM: SONUÇ VE ÖNERİLER

Metnin Tamamı

Iraqi Circassians

ORSAM Report No: 134 Iraqi Circassians

After the exile that took place following the years 1859-1865 when the North Caucasus invasion of the Tsardom of Russia was completed, Circassians were settled in Iraq located within the borders of the Ottoman Empire. Approximately 1 million 400 thousand Caucasians were forced to migrate from Russian territories, and some 1 million 100 thousand of them settled in Ottoman territories. It is suggested that approximately 5 thousand Chechen families (according to some sources, Chechen population is composed of 39 thousand people) are found among those. The Chechen population, which firstly settled in Sivas and its neighborhood, then immigrated to Syria and ultimately to Iraqi territories. Families firstly entering in Mosul migrated towards the central regions of Iraq and settled in Kelek region on western Tigris River located on the opposite shore of Tikrit. Spreading into different areas of Iraq from here, Circassians started to live in Kirkuk, Diyala, Anbar (Fallujah) and in the neighborhood of Baghdad. In addition, in a short period of time before and after the forced migration, families migrating from Northern and Southern Dagestan also settled in Duhok, Erbil and Sulaymaniyah.

Circassians who live in Iraqi territories are known as military forces arriving in the Middle East along with the Ottomans. It is known that violence and assimilation policies were implemented against Iraqi Circassians, defined as the “daggers of the Ottoman Empire ready to be stuck on their own chests” by many Arab nationalists. Circassians established the city of Fallujah during the periods of Dagestani Mehmet Fazıl Pasha and Kazım Pasha. Fallujah is known as the settlement of Arab tribes, and it is also far from being an urbanized structure. However, a military zone was created here in line with the orders of Kazım Pasha, and Chechens were brought and settled in Fallujah. After the following migrations, this settlement turned into a city.

Contents

Presentation
Abstract
Introduction

1. Population Volume and Geographical Distribution

1.1. Zindan Village (Al-Hamidiya) / Diyala
1.2. Chechen (Carşlu) Village / Kirkuk
1.3. Yengice (Bablan) Village / Saladin
1.4. Fallujah District / Anbar
1.5. Sulaymaniyah

2. Social Characteristics and Cultural Structures of Circassians in Iraq

3. The Role of Circassians in Political and Social Life of Iraq

3.1. Muhammed Fazıl Pasha Al-Dagestani
3.2. Gazi Mahammad Fazıl Al-Dagestani
3.3. Timur Ali Beg
3.4. Safa Shemseddin Halis

4. Iraqi Circassians' Struggle For Existence: Al-Tadamun Society of Iraqi, Chechen, Dagestani and Circassian Tribes

5. Conclusion

Annex: An Interview with Ahmad Katav, Head of Al-Tadamun Society of Iraqi, Chechen, Dagestani and Circassian Tribes

Full text

Internal Political Balances in North Iraq and Future of the Strategic Alliance

ORSAM Report No: 140 Internal Political Balances in North Iraq and Future of the Strategic Alliance

The Strategic agreement is the name of the document alleged to have been signed between KDP and PUK in 2006, and to have designated the conditions of strategic alliance between the two parties. The strategic agreement, which was considered as the cornerstone of the alliance between KDP and PUK for a long period of time, has been criticized since 25 July 2009 and its amendment has also been brought up to the agenda. According to KDP, the strategic agreement should be revised, the share of PUK should be reduced, and the agreement should be amended again if needed. According to PUK, this agreement is not an electoral alliance between the two parties, but a long-term agreement. The balance of power in the region should not be handled simply within the framework of the number of votes and the distribution of power in the parliament. The breakdown of PUK and the formation of Gorran, strengthening KDP, internal conflicts of Islamist movements launched the destruction process of the dual structure in North Iraq since 1990s.

IRAQI TURKMENS: Statement from Iraqi Turkmen Front (ITF) Human Rights Office - Kirkuk

The Iraqi Turkmen Front Human Rights Office has recently issued a statement saying that Turkmens who were victims of oppression, forced displacement, assimilation and assassinations since the creation of the Iraqi State continue to be targeted in today’s Iraq.

After the regime change in 2003, the Turkmens, who represent Iraq’s third main ethnic community, had hoped that Iraq would enjoy a new era of democracy and respect of human rights and fundamental freedoms, unfortunately this has not been the case.  Turkmen civilians continue to be targeted in today’s Iraq,  their neighbourhoods are destroyed by car bombs and explosive devices that inflict a heavy human toll. Turkmens do not have armed militias and they are therefore very vulnerable.

Turkmen politicians, personalities and scientists are victims of kidnappings, threats and assassinations, which clearly indicates that there  is a plan to wipe out Turkmen presence, history and identity in Iraq.

Turkmens have asked the Iraqi authorities to take the necessary measures to protect Turkmen inhabited areas in the north of Iraq to prevent further killings and threats, but to no avail.

In its statement, the ITF Human Rights Office appeals to civil society organizations, the United Nations Organization and the international community to put pressure on the Iraqi government  demanding that it urgently takes the necessary measures to protect the Turkmens and put an end to the violations of Turkmens’ human rights in Iraq.

The Iraqi Turkmen Front Human Rights Office has issued the following list of crimes committed against Turkmens in Iraq in 2012:

Total number of Turkmen citizens who were murdered during 2012: 46

Total number of Turkmen citizens who were kidnapped during 2012: 12

Total number of Turkmen citizens who were martyred as a result of bombings in 2012: 61

Total number of Turkmen citizens who were injured as a result of bombings in 2012: 329

Total number of Turkmen citizens who were injured as a result of the use of sharp object in 2012: 4

Total number of Turkmen citizens who were injured by gunfire in 2012: 4

Number of Turkmen citizens who were injured as a result of the use of chemicals in 2012: 1

Number of Turkmen citizens whose homes were destroyed completely as a result of bombings in 2012 : 41

Total number of Turkmen citizens whose homes were partly damaged as a result of bombings and shootings during 2012: 45

Total number of Turkmen citizens whose cars were entirely damaged as a result of the bombings in 2012: 5

Total number of Turkmen citizens whose cars were partly damaged as a result of the bombings in 2012: 32

Number of Turkmen institutions affected by the bombings and arson during 2012: 2 

Kerkük’e karşı Düşmanlık

Yazan: Sadun KÖPRÜLÜ

Irak Türkleri tüm baskı, saldırılara kanlı eylemlere rağmen Türkmen elinde ve dünyanın her bir yerinde faaliyetlerini sürdürmektedir.

Irak Türkleri tüm kan kardeşlerinin milli dava güçleriyle güçlenmektekiler

Tarih boyunca Irak’ta yaşayan Türkler yok edilme politikasına uğrayarak, Irak’ın başına gelen tüm hükümetler diktatörler tarafından Türkler tehdit altında kalarak Türkçülük şuuruna karşı baskılar, işkencelerle Kerkük’te tüm Türkmen elinde soykırım katliamlara uğramışlardır

Türkmenler her zaman olduğu gibi milli davalarını geçmişten günümüze kadar uzanıp gelen Türkçülük duyguları yanında sıkıntıları,  acıları her bir dönemde  artmak üzeredir ve düşmanların bir çalışma durumları Kerkük Türkmen şehrine uzun yıllardan göz koymalarını gündem getirmiş olursa görürüz ki Irak’ın kuruluşundan Osmanlı Devletinden sonra bu efendi kültürlü tarihi yüce olan bu millet hiç bir gün mutluluk yüzü görmeden binlerce geçlerini, erlerini şehit vererek yerlerine topraklarına el bırakılmıştır.

Bugün bakarsak Amerika ajansı uşağı olan Barzani yine Türkmenlere saldırarak Türkiye’ni tehdit etmektedir.

Türk Askerinin kuzey Irak’a girme haberini Barzani alan korkudan dilini yutarak bugün terör PKK ile işbirliği içinde olarak Kerkük Türk şehrini kuzey Irak’a katılmasıyla ve Türkmenlere karşı olduğunu Türkiye, Türkmen eline AB Parlamentosunda konuşmada bulunması Amerika’dan talimat alarak yeniden konuşmaya başladı. Ve Türkiye’nin içişlerine burnunu sokmaya başladı.

PKK ile işbirliği yapan Barzani bizim büyük Devletimiz Türkiye Cumhuriyeti bunun farkında olarak onlara bir ders verme zamanı gelmiştir.

Irak’ta tüm içişlere karışan Barzani Kerkük’e el uzatarak referandum konusunu ön plana alarak müdahalede bulunmaktadır.

Artık tam olarak anı geldi Irak Türkleri bir an önce teşkilatlanmalı bir güç haline gelmeleri silaha sarılmaları gerekmektedir.

Irak Türkleri her bir  bakımdan mutludurlar çünkü kendi milletlerinden olan Türkiye Türk dünyasına güvenmektedirler bu nedenle düşmanlar Irak Türklerini cezalandırmakla sürekli olarak bölgelerinde Türkmen elinin her yerinde bombalar patlamalarda çok sayıda kan kardeşlerimiz şehit olmaktadır buda düşmanların önde gelen oyunlarından biridir Türkmenleri Kerkük’ten uzaklaştırmak için bu politika öldürme olayı Kerkük gibi Türkmen şehri olan Erbil’de Türkmen yoğunluğu olan bölgelerde yapılmaktadır.

Artık burada Türkmenlerin can güvenlikleri kalmamaktadır.

Bir gönül bir doygu olmanın yolunda birlikte çalışarak Türkmenlerin hakkını Kerkük’te savunmalıyız ve her bir düşmana gücümüzle korku salmalıyız.

Bugün milli Türkmen dernek, örgüt kuruşlarımız Irak’ın içinde dışında Avrupa, Amerika, Türkiye’de dünyanın her bir yerinde tüm dernek kuruluşlarıyla birliklerini beraberliklerini tüm düşmanlara masaj olarak bildirmeleri birbirlerine güvenliklerini ispat etmekle tüm erleri ile gençleriyle  yaşlıları, kadınlarıyla mücadeleyi sürdürerek Irak’ın toprak bütünlüğünü savunarak Amerika Kürtlerin işgaline karşı durarak Kerkük’ün bir Türk şehri olduğunu kanlarıyla canlarıyla ön plana almışlardır Kerkük şehrinin özel bir statüsünü bildirmişlerdir.

Artık Türkmen birdir hepsi birden Kerkük Türk şehrinde birleşecekler ve milli davalarına kanlarıyla canlarıyla sarılacaklar.

Irak Türkmen Cephesi: Irak hükümeti Türkmenlerin güvenliğini sağlamakta başarısız oldu

25 ARALIK 2012

Irak Türkmen Cephesi, Irak hükümetinin Türkmenlerin güvenliğini sağlamakta ve bölgelerini korumakta başarısız olduğunu açıkladı.  ITC, aynı zamanda, Türkmenlerin mal ve can güvenliğini korumak konusunda tüm seçeneklerin masada olduğunu vurguladı.

Irak Türkmen Cephesi Başkan Yardımcısı ve Selahattin İl Meclisi Üyesi Ali Haşim Muhtaroğlu, dün düzenlenen basın toplantısında, Irak hükümetinden bu bölgelerde güvenlikten sorumlu olan komutanlarının güvenlik dengesini gözden geçirmesini ve Türkmenlere iyi bir rol verilmesini istedi.

Bölge halkından bir güç teşkil edilmesi önerisini tekrar eden Muhtaroğlu, bu gücün önemli ayaklarından birinin de Türkmenler olması gerektiğini vurguladı.

Hasan Turan ise, Irak’taki Birleşmiş Milletler’e çağrısını yineleyerek, Türkmen bölgelerinde ofisler açmaları talebinde bulundu. Turan, BM’nin Türkmen halkına yönelik planlı terör saldırı üzerinde durmasını istedi. BM’nin son raporunun Türkmenler’e yapılan terör saldırılarını tam olarak yansıtmadığını da kaydeden Turan, Türkmenlerin varlığını sona erdirmeye yönelik organize bir komploya maruz kaldıklarını bildirdi.

ITC İnsan Hakları Büro Sorumlusu Rüştü Çelebi de, okuduğu bildiride, bir yıl içerisinde meydana gelen bombalı saldırılarda 46 Türkmenin suikast kurbanı olduğunu, 12 Türkmenin kaçırıldığını,68 Türkmenin ise bombalı saldırılarda şehit olduğunu söyledi.

Kan Bağlantısı Tokat Kerkük Kardeşliği

Yazan: Sadun KÖPRÜLÜ

Irak Türkleri Türk milletlerine  can gönülden, içten, doğru bir aşkla bağlı olarak kendilerini her zaman özveri vererek mücadele ederek Türk yolarından milli ilkelerinden dönmeyerek bu uğurda yorularak, çalışarak, millet, vatan, toprak için şehitler adayarak çalıştılar, Irak Türkleri Türkiye, dünya Türkleri ile bir millet bir bağ soydan, bir dilden, bir ırktan olarak tüm baskı, korku, işkenceye karşı hiçbir zaman ayrılmadılar birbirlerini severek, özveride bulundular ve bulunmaktadır.


Nerde bir Türk’e baskı, işkence yapılırsa, acı, baskı, çileler olursa tüm milletimiz birlikte birleşerek, milli Türk duygusuyla coşarak, mücadele etmeye ön sırada canlarını, kanlarını vermeye hazır olarak, davaya sarılmayı, kanla katılmayı bir milli görev olarak düşünmüşlerdir.

Kıbrıs, Tebriz, İran, Uygur, Türkistan, Azerbaycan,   Ahiska, Gagavuz, tüm dünya  Türklerinde, Karabağ, Kerkük, Telafer, Tuzhurmatu, Altunköprü de olduğu gibi tüm Türkler birbirlerine gönülden Türk duygularıyla, temiz kanlarıyla bağlı olarak, kan kardeş olarak birbirlerinin dertlerine, acılarına sevinçlerine  her zaman ortak olmuşlardır.

Kıbrıs hareketi 20 Temmuz 1974 tarihinde başlarken yüzlerce Irak Türkleri Türkiye’nin, Kıbrıs’ın  yanında savaşa katılmaya, gönüllü olarak yazdırdılar gedmeyi istediler.

Irak Türkleri olarak Kerkük’ü Kürt Bölgesine bağlanmasına karşıyız

Yazan: Sadun KÖPRÜLÜ

Irak Türkleri yurtlarını, topraklarını, bayraklarını sever bir millet olarak, bu vatanı bölenlere, satanlara işbirlikçi, hainlere her zaman karşı durarak, bu uğurda yüzlerce şehitler vererek, milletlerini, yurtlarını korudular , koruma canla duracaklardır.

Ve her zaman vatanlarına bağlı kalarak, topraklarını, ana yurtlarını

Başkent Bağdat’ta bağlı kalması uğrunda çalışmalarını sürdürerek,

Baş tacı, gönülleri, kutsal yerleri olan Kerkük Türk şehrini unutmadılar

Ve Kerkük’ün demografisinin değişmesine, karşı canlarıyla, kanlarıyla durarak, onu savunarak, birlik, beraberliklerini tüm dünyaya yansıtarak, milli davaları yolunda teşkilat, Türkmen parti, kuruluşlarına sarılarak, ana yasal haklarını elde etmeye tüm yorgunluklara katlanmaktadırlar.

Saddam döneminde olduğu gibi, bugünde ve hiçbir zaman Kerkük Türk şehirleri ve tüm Türk bölgeleri Kürt bölgesine bağlanmayı istemediler, hep karşı durdular, son damla kanlarına kadar, Kerkük özel Statüye kavuşmasını istediler.

Bugünde bu milli davalarını savunarak, Kerkük’ün Kürt yönetime katılmasını istemeyerek, başkent Bağdat şehrine yoksa da özel Statüye katılmasıyla, Irak Türklerin acıları, çileleri son bulacaktır.

Barzani’ye Türkmen Öfkesi

Yazan: Sadun KÖPRÜLÜ

Kerkük şehri yüce tarihi, geniş, varlı kültürü ile belli olarak, tanınarak, Irak Türklerinin bin yılı aşkın, bir Türk şehridir, anne yurdu, Türk topraklarıdır ve bu topraklarda milli kimliklerini sağlayan Türkler bu topraklarda tarih boyunca devletler, beylikler, İmparatorlar kurmuşlardır.

Irak Türkleri birçok yerleşim birim yerlerinden Kerkük, ERBİL, Musul, DİYALA şehirleri ve onlara, yüzlerce İlçe, Köyler bulunmaktadır, Irak Türkleri siyaset, edebiyat,  sanat, kültür, mimarlık alanında, dallarında ön, değer kazanarak, önderlik yapan bir millettir, Türklük tarihiyle tanılan Kerkük Türk şehri, Irak Türklerinin gönlü, baş tacı, Türklüğün simgesi olarak, tarihçe, dünyalarca belli olmuştur.

Türkmen öğretmenlerin öldürülmesi protesto edildi

19 ARALIK 2012

http://www.kerkuk.net/eng/?p=8260


Kerkük’ün güneyindeki Reşat nahiyesinde iki Türkmen öğretmenin kimliği belirsiz kişiler
tarafından hunharca yakılarak öldürülmesine yönelik tepkiler giderek büyüyor.


Türkmen Öğretmenler Birliği, olayı protesto etmek için Kerkük İl Milli Eğitim Müdürlüğü
önünde protesto gösterisi düzenledi. Gösteriye katılan öğretmenler, meslektaşları Abdül
Hüseyin Mahmut ve Kasım Nasıh’ı katleden canileri lanetlediler. Irak ve Türkmen
bayrakları taşıyan öğretmenler, olayı “insanlığa karşı en büyük cinayet” olarak nitelediler.
Türkmen Öğretmenler Birliği Başkanı Abdülselam Bayraktar ve yardımcısı Burhan Celal,
cinayetlerin faillerinin bir an önce yakalanarak cezalandırılmalarını, aksi halde
Kerkük’ün dışında görev yapan öğretmenlere boykot çağrısı yapacaklarını belirttiler.


Gösteriye katılan Irak Türkmen Cephesi Kerkük İl Başkanı Kasım Kazancı ise, ITC
olarak ayırım yapmadan bütün öğretmenlerin ve eğitimcilerin yanında olduklarını
belirterek, “Çünkü eğitimci bir milletin aynasıdır” dedi.


Gösteride ayrıca Türkmen Öğretmenler Birliği tarafından hazırlanan bildiri okundu.
Gösteriye çok sayıda Türkmen sivil toplum örgütü yetkilileri de katıldı. Türkmeneli
İşbirliği ve Kültür Vakfı Irak Temsilcisi ve Projeler Müdürü Talat Zulal, Türkmenler
için devlet bütçesinden para ayrılarak bir emniyet gücü kurulmasının şart olduğunu
söyledi.


Türkmen Kadınlar Birliği Başkanı Kadriye Ziyai ise, “Öğretmen ve ilim mukaddes
olmalıdır. Terör öğretmenlere el uzatmamalıydı” sözleriyle tepkisini dile getirdi.


Türkmen Öğrenci ve Gençler Birliği Genel Sekreteri Kahtan Vindavi de, olayı
şiddetle kınadıklarını vurgulayarak, “İnşallah tekrarı olmaz” temennisinde bulundu.


Kürdistan Öğretmenler Birliği, düzenlediği basın toplantısında, cinayetleri şiddetle
kınadı. Birlik Başkanı Celal Muhammet, bu tür olayların Kerküklüler arasında
ayrımcılık yapmaya yönelik olduğunu vurgulayarak, “Arap, Kürt, Türkmen
hepsi kardeştirler” dedi.

IRAQ: Peshmerga fire on Iraqi army helicopter in "disputed areas"

19.12.2012 – REUTERS – KIRKUK – Troops from Iraq’s autonomous Kurdistan opened fire on an Iraqi army helicopter on Tuesday, underscoring tensions between Baghdad’s Arab-led central government and the Kurdish region, officials said.



Iraq’s government and self-ruled Kurdistan last month both sent troops from their respective armies to reinforce positions around towns in (Kurdish areas outside Kurdistan region) disputed areas where they both claim control as part of a broader feud over oil and territory. Kurdistan Peshmerga officials said on Tuesday they fired on an Iraqi military helicopter near the Kurdish town of Sikanyan just north of the ethnically mixed city of Kirkuk, to keep the aircraft from taking surveillance pictures of their military positions.

“We opened fire at an Iraqi military helicopter flying over our forces,” said Anwar Othman, deputy minister for Kurdish military affairs. “This is a clear message that next time our response will be tougher.” A local mayor in the area confirmed the incident. But there was no immediate response from the Iraqi central government.

Turkey seizes PKK marijuana stash in major crackdown

Agence France-Presse – December 16, 2012 1:08 AM – DIYARBAKIR, Turkey – The Turkish army has seized more than 20 tonnes of marijuana from Kurdish rebels in what local authorities said Saturday was one of the biggest ever crackdowns on “terrorist income.”



“We have unearthed 21-tonnes of marijuana, as well as several cells filled with ammunition and explosives,” said Mustafa Toprak, governor of the Kurdish-majority Diyarbakir province in Turkey’s southeast. The stash, with an estimated street value of 17 million euros ($22.4 million), was seized after hundreds of special security forces were deployed Thursday.

“The operation landed a huge blow to the terrorist income,” Toprak said, referring to the outlawed Kurdistan Workers’ Party (PKK), whose main source of income is believed to be drug trafficking. Ankara says Turkish troops frequently seize sacks full of hashish and marijuana near Turkey’s border with Iran and Syria, where the PKK stashes the bags for shipment to Europe.

In October, marijuana with an estimated value of 1.5 million euros was seized in the eastern province of Van. Several PKK leaders are labelled as suspected drug traffickers in the United States, which has frozen their assets and shunned them from doing business in the US. This year has seen an increase in drug seizures in Turkey, as well as an escalation of clashes between the PKK and Turkish forces, which have claimed 45,000 lives since rebels took up arms in 1984.

http://www.interaksyon.com/article/50521/turkey-seizes-pkk-marijuana-stash-in-major-crackdown

Türkmenler ne durumda?

Fikret Bila Yönfbila@milliyet.com.tr Tüm Yazıları »

Irak’ta Maliki-Barzani gerginliği giderek tırmanıyor. Maliki’nin kurduğu Dicle Operasyon Gücü’ne bağlı askerlerle, Barzani’nin peşmerge ordusu karşı karşıya geldiler.
Barzani, Kerkük’e kardeşinin komutasında gönderdiği peşmerge gücünü ziyaret etti. Cepheden fotoğraf verdi. “Savaşa hazırlık” teftişi yaptı. Askerlerine moral verdi.
Aynı şekilde Irak Başbakanı Maliki de Dicle Operasyon Komutanlığı’na bağlı askerleri takviye etti. İki taraf da muhtemel bir Kürt-Arap savaşına hazırlıklı görünüyorlar.

Kerkük sorunu

Yaşanan gerginliğin temel nedeninin Kerkük sorunu olduğunu söyleyebiliriz.
ABD’nin Irak’ı işgalinden bu yana, petrol ve gaz yataklarını kimin kontrol edeceği konusunda mücadele sürüyor.
Şu anda Kerkük, Kürtlerin yönetimi altında.
Kürtlerin nihai hedefi Kerkük’ü, Bölgesel Kürt Yönetimi’ne bağlamak. Barzani, bunun koşullarını oluşturmak için 2003 yılından beri Kerkük ve Musul’da demografik yapıyı değiştirmek için gayret gösteriyor.
Kerkük’e Kürtleri yerleştiriyor. Türkmen bölgelerinde Kürtler için yeni yerleşim alanları açıyor. Ve her fırsatta, “Kerkük, bir Kürt kentidir” diye açıklamalar yapıyor.
Son dönemde Barzani’nin Bağdat’tan tamamen bağımsız hareket etmesi, Maliki’nin sert tepkisine yol açtı.

Çatışmanın nedenleri

BİLGESAM’dan Ortadoğu uzmanı Ali Semin, makalesinde Maliki-Barzani çatışmasının nedenlerini şu başlıklar altında topluyor:
1- Kuzey Irak’ın bağımsız bir devlet gibi hareket etmesi, Barzani yönetiminin Bağdat’tan onay almadan petrol anlaşmaları yapması,
2- Barzani’nin Bağdat’ı, Maliki’nin Erbil’i kontrol altına alma çabaları,
3- Barzani’nin Bağdat’tan tamamen uzak bir iç ve dış politika izlemesi,
4- Maliki, Tahran eksenli bir bölgesel politika geliştirirken, Barzani’nin Ankara üzerinden bir strateji geliştirmesi.

Türkmenlerin durumu

ABD’nin Irak’ı işgale hazırlandığı 2003 başlarında Türkmenler, Türkiye’nin, “kırmızı çizgileri”nden birini oluşturuyordu.
Kerkük’ün, tümüyle Kürt yönetimine geçmesi ve Kuzey Irak’a bağlanması, Türkmenlerin can ve mal güvenliğine gelecek zararlar, Ankara için kırmızı çizgiydi.
1 Mart tezkeresinin Türkiye tarafından reddedilmesi sonrasında yaşanan gelişmeler içinde diğerleriyle birlikte Türkmenlerle ilgili kırmızı çizgi de kayboldu. Türkmenlerin durumu giderek gündemin arka sıralarına kaydı ve bir daha da ön plana çıkmadı.
Maliki-Barzani’nin, çoğu Türkmen bölgesi olan tartışmalı alanlarda askerlerini karşılıklı mevzilendirdikleri bu ortamda, Türkmenlerin durumu nedir?

BİLGESAM uzmanı Semin, Türkmenler açısından durumu şöyle özetliyor:
“Olası bir Arap-Kürt çatışması büyük oranda Türkmen bölgelerinde yaşanacaktır. Böylece silahlı gücü olmayan Türkmenler, bundan hem maddi hem manevi zarar görecektir. Bu açıdan bakıldığında Türkmenlerin merkezi hükümetin başında kim olursa olsun Bağdat yönetimiyle birlikte hareket etmeleri önem arz etmektedir. Dahası Türkmenler (Irak Türkmen Cephesi) Bağdat-Erbil arasında uzlaşma sağlanması için taraflarla görüşmelere bir an önce başlamalıdır. Türkmenlerin artık Irak siyasetinde ‘bekle-gör’ politikası izleyecek zamanları kalmamıştır.”

Türkmenlerin, Erbil-Bağdat arasında bir çeşit arabuluculuk yapacakları güçleri var mı? Maliki ve Barzani’nin, Türkmenleri dikkate alması için bir neden var mı?

Bu sorulara kolayca olumlu yanıt vermek zor. Her şeyden önce Türkmenlerin böyle bir güce ulaşmaları ve işlev görmeleri için Türkiye’nin gücünü ve desteğini hissetmeleri gerekir. Ankara, Bağdat’la köprüleri atıp Erbil’e yaklaşmışken, Türkmenlerin, böyle bir güç ve destek hissettiklerini söylemek güçtür.

KERKÜK TÜRKLERİNDEN BARTIN ÇIKARMASI

KERKÜK TÜRKLERİNDEN BARTIN ÇIKARMASI

Irak Kerkük Kardeşlik Ocağı Başkanı Abdülhalik Hürmüzlü ve yürütme kurulu üyesi Eyüp Akkoyunlu Bartın’ı ziyaret etti. Kerkük heyeti Bartın’ın ihracatçı firmaları olan MADEŞ ve MESCİER’i ziyaret ederek görüşmelerde bulundular.
Kerkük ve Bartın arasında kültürel köprüler iş dünyası ile devam ediyor. Kerkük Kardeşlik Ocağı Başkanı Abdülhalik Hürmüzlü ve yürütme kurulu üyesi Eyüp Akkoyunlu Bartın ziyaretlerinde ihracatçı firmalarımızdan Madeş ve Mescier’i ziyaret ettiler.

KERKÜK-BARTIN TİCARET HATTI

Kardeşlik Ocağı Başkanı Abdülhalik Hürmüzlü MADEŞ Firmasını ziyarette Irak Türkleri olarak Bartın’da olmaktan mutluluk duyduklarını açıklayarak, “Irak şu an sıkıntılı günler geçiriyor. Bizler Türkiye ve özellikle Bartın ile ticaret yapma istiyoruz. Ülkemize Çin’den gelip mal satıyorlar. Ama bizim en büyük ticaretimiz Türkiye ile. Ocak-Şubat aylarında Kerkük Ticaret Odası ve işadamlarından oluşan bir heyeti Bartın’a getireceğiz. İlk olarak sizleri tanımak istedik. Bartın çok güzel bir yer ve başarılı işadamları var” dedi.

ÇAKIR:ORTADOĞU’YA MAL SATIYORUZ

MADEŞ Yönetim Kurulu Başkan Yardımcısı Cihat Çakır ziyaretten duydukları memnuniyeti dile getirerek, “Biz Irak’ta ticari tecrübesi olan bir firmayız. Başta Almanya, Avrupa Birliği ülkeleri olmak üzere Ortadoğu’ya ihracatımız bulunuyor. Biz bir aile şirketiyiz. Babamız İsmail Çakır firmamızın temellerini attı. Ben kardeşim Mehmet Çakır  ve ablamız Nuray Hanım profesyonel bir yönetim sistem ile çalışıyoruz. Kerkük ile ticaret yapmak isteriz. Sizleri Bartın’da görmekten mutluluk duyduk. MADEŞ olarak Türkmen Kardeşlerimize özel ilgimiz var” şeklinde konuşarak ziyaretten dolayı Kardeşlik Ocağı Başkanı Abdülhalik Hürmüzlü ’ye teşekkür etti.

MESCİER: SİZİ GÖRMEKTEN MUTLUYUZ

Irak Kerkük Kardeşlik Ocağı Başkanı Abdülhalik Hürmüzlü ve yürütme kurulu üyesi Eyüp Akkoyunlu OSB’de MESCİER Demir-Çelik A.Ş Yönetim Kurulu Başkanı Sabri Mescier’i fabrikasında ziyaret etti. Irak ile ticari bağı olan Mescier, “Dünyanın değişik ülkelerine mal satıyoruz. Irak’ta müşterilerimiz var. Kerkük ve Türkmenlerle de iş yapmak isteriz. Biz Türkmen davasını, Kerkük’ü çok iyi biliriz. Arkadaşlarımız ve dostluklarımız var. Sizler iyi ki varsınız. Bizim orada elimiz ayağımızsınız. Bartın’a her zaman sizleri bekleriz” diyerek ziyaretten duyduğu memnuniyeti dile getirdi

Different international allegiances of Talabani and Barzani

Tearing the region apart? the costs of iraqi kurdistan’s diplomacy

niqash | Roman Zagros | London | 06.12.2012

The two most important politicians in Iraqi Kurdistan have different international allegiances: one to Iran and the other to Turkey. And recently those allegiances have been causing trouble inside the mostly peaceful region.   

The allegiance of Iraqi Kurds’ most influential leaders, Jalal Talabani and Massoud Barzani, to Iran and Turkey, is not a figment of the political analyst’s imagination. It is real. And it could cost the Iraqi Ku2rds dearly.

It is strong enough to have forced the former rivals to appear on different sides of several important political arguments, mostly over matters crucial to the two regional superpowers – that includes the Shiite coalition ruling in Baghdad and the Kurdish question in Turkey, and now in Syria.

The parties of Iraqi President, Talabani, and the President of the semi-autonomous region of Iraqi Kurdistan, Massoud Barzani, currently run the Iraqi Kurdistan’s regional government in a coalition. These parties are, respectively, the Patriotic Union of Kurdistan (PUK) and the Kurdistan Democratic Party (KDP).

But in reality, the semi-autonomous region is split between the two and the areas that traditionally fell under their control are still dubbed the “green” and “yellow” zones - after the colours of the parties’ flags – and they informally maintain total command over the armed forces in each respective zone.

But perhaps that kind of mistrust the two sides are demonstrating at the moment is not all that surprising; the two parties were involved in bloody infighting for a good part of the 1970s and 80s, and for four years in the 90s.

The past few months have seen the two parties publicly disagree on several key issues, including the region's draft Constitution, their position on Turkey and its Kurdish question, the central government and not least their own 2007 strategic agreement, which saw the two parties agree on the terms by which they now rule Iraqi Kurdistan.

Before the Syrian conflict came to split the agendas of Iran and Turkey so clearly apart, the former Iraqi Kurdish foes had managed to set their difference aside and they have practically marched in lockstep over key issues since signing the agreement.

But divergence of the two leaders’ path became especially apparent when, earlier this year, Talabani refused to sign a motion of no-confidence against Iraq’s current Prime Minister Nouri al-Maliki, which brought an effort led by Barzani to unseat al-Maliki, to a grinding halt.

Considering Iraqi Kurdistan’s geostrategic and long-term economic importance to Iran and Turkey, both of whom have a sizeable Kurdish population, it is not farfetched to claim that unless there is a major strategic rethinking by the Kurdish leaders, Iraqi Kurdistan will bear the brunt of this regional polarization as their leaders are pulled apart along the lines of their conflicting loyalties – this could result in a division so severe that it may well compromise its territorial integrity.

Latest estimates put the size of Iraqi Kurdistan’s annual trade with Turkey at US$8 billion to US$10 billion and, despite an international blockade, at $8 billion with Iran. Barzani’s yellow zone facilitates Turkish trade and Talabani’s green zone caters for Iranian trade.

Additionally Iraqi Kurdistan’s newly estimated 45 billion potential barrels of oil sets it comfortably high up on the world’s energy map, a fact that the neighbours and many Western oil majors have recognized and acted upon.

Much of Iraqi Kurdistan’s success with the oil industry owes to Barzani’s insistence on keeping Kurdish resources away from Baghdad’s centralized bureaucracy – this has also brought him closer to Turkey but it’s brought with it the risk of moving further away from his ally, Talabani. The latter was not only not invited to play a part in the Turkish deals but also placed in an awkward position in Baghdad where he has had to explain his ally’s actions.

Meanwhile on the other side of the fence, Talabani has been on the lookout for opportunities beyond the current alliance and beyond Iraqi Kurdistan too. His party has reached out to Turkey’s Peace and Democracy Party (known as BDP), an opposition party in the Turkish parliament that supports the Kurdistan Workers' Party, or PKK, which has been fighting the Turkish government for more rights and autonomy and which is considered by some a “terrorist organisation”.

Earlier in October, days after Barzani returned from a conference run by Turkey's ruling Justice and Development (AK) Party, headed by Prime Minister Recep Tayyip Erdogan, where he had delivered a speech in favour of Erdogan, a leading member of Talabani’s party told a Peace and Democracy Party conference that Ankara cannot view the Kurds with “Ottoman eyes”.

Talabani’s party also recently signed a petition protesting Turkey's dire human rights records. Rather tellingly, all the major Iraqi Kurdish political parties and organizations signed the petition – apart from Barzani’s.

Barzani further aligned himself with Turkey by endorsing the Turkey-approved Syrian Kurdish National Council instead of an armed PKK offshoot working in Syria. In Syria the PKK-associated movement has two wings, with the political side known as the Democratic Union Party (PYD) in Syria and the military wing named the Popular Protection Units (or YPG).

Barzani also arranged for a meeting between the Turkish foreign minister and Council officials in Erbil, thus openly turning more of a cold shoulder to the PKK.

And then Talabani turned his back on Barzani on yet another crucial Kurdish matter: Iraqi Kurdistan’s draft Constitution.

Having pushed the charter through the Kurdistan parliament in 2009 as a political favour to Barzani, in late September, Talabani signed a memorandum with another influential Kurdish player, one of his former allies, Nawshirwan Mustafa, who currently heads Iraqi Kurdistan’s biggest opposition party, the Change movement – the memo aimed to bring the draft Constitution back to parliament for major surgery.

Mustafa commands a 23-seat opposition bloc in the 111-seat Kurdistan Parliament – but before splitting from the party and forming an opposition movement back in 2009, he served as Talabani’s deputy for decades. And currently, Talabani and his former deputy have the numbers it takes to form a government.

It is widely believed that Iran brokered the deal that saw the two long-troubled former allies set aside their differences. Qasim Soleimani, the commander of the Qods force, a special military unit of the Iranian army that often works beyond the Iranian borders, visited Talabani’s “green zone” in September, following a trip Mustafa made to Tehran back in June.

Local press suggested that part of Soleimani’s message was to urge the green zone’s allies, which also includes Mustafa, not to side with Syrian rebels.

The Barzani-Talabani alliance of convenience - which was, in essence, a means to end rivalry between the two and which culminated in a finely-balanced power sharing deal – now seems to be crumbling under the sway of their bigger neighbours. The proof: the two parties recently, and very publicly, called for a full review of the strategic agreement to address complaints from within.

Those complaints have mostly come from PUK hardliners, who have felt more and more disillusioned with the pact that, in practice, left them trailing behind the KDP.

Then again, many outside the two parties have also called for the agreement to be abolished because it’s seen as paralyzing democracy and rendering local elections meaningless – because as the two continue to share power, neither is prepared to concede anything to the other.

But perhaps a politically stable Kurdistan led by a stable long-term ruler is what Ankara is after. Ankara seems willing to back that horse, whether it is at the expense of local democracy or not.

There is a lot at stake: By aligning so heavily with Turkey, Barzani, is moving away from his former ally, Talabani and the PUK and the Change Movement. And because it is unlikely for the two green zone leaders to join Barzani’s cause, the two zones are increasingly being torn apart.  

Roman Zagros is a UK-based media analyst and former BBC editor. He also edits the website: insightkurdistan.com

Suriye Türklerine karşı baskılar, İşkenceler sürmektedir

 Yazan: Sadun KÖPRÜLÜ

Türk dünyasının bir parçası sayılan Suriye

Türkleri Arap Baas Partisi tarafından her türlü haksızlığa maruz kalarak, anayasal, kültürel haklarından uzun yıllardan beri günümüze kadar yoksun kalarak, ana dillerinde okumak eğitim yapmak kitap, gazete, dergi yayınlamak yanında, Türkçe bir Televizyon radyo evi, İnternet site alanında her bir çalışmaları yasaklanmıştır.

Uzun yıllar Suriye’ni yöneten Arap Baas partisi diktatörü Hafız Esad tüm baskı asimilasyon politikasını yöneterek, çok sayıda Türkleri idam ederek, uzun yıllar hapishaneye atarak, tüm mülklerine, evlerine, arazilerine el koymuştur.

Bu dönemde de Hafız Esadın oğlu Devlet Başkanı Beşar Esad’ın aldığı tüm önlemlere rağmen, tüm Suriye Türk bölgelerine olayların yayılması devam ederek, tüm Suriye halk yanında Türklerinde gösteriş ve ayaklanmaları Suriye’nin her şehrine köşesine yayılmıştır.

Artık milletlere baskı soykırım Düzenleyen diktatörler biran önce yok olmalıdır, düşmelidir.

Özellikle Saddam rejiminin düştüğü gibi Esad rejimi gibi tüm rejimlerde düşmelidir.

Hiçbir hakları olmayan Suriye Türklerinin tüm hakları verilerek, zorlukla kanla, canla birden alınmalıdır.

Hafız Rejimi acımadan sivil halkın üstüne göstericilerin üzerine ateş açarak, göstericilerin arasında çok sayıda ölenler, yaralılar olmuştur.

Suriye’de yaşayan Türkler uzun yıllardan ve son gösterilerde büyük kayıplar vermektedirler.

Dünya birden bu kıyıcı eylemlere sessiz kalmaktadırlar.

Bu gün Suriye’deki protesto gösterilerinde şehit olan Türklerin sayısının gösterilenlerden daha çok fazladır ve birçok Suriyeli Türklerde yönetim tarafından kayıp olarak izleri bile bulunmamaktadır, Sivil halka karşı, görülmemiş biçimde baskı şiddet uygulanması ve bu şiddetin ölümlerle sonuçlanmaktadır,

Artık Suriye’deki olayları, durumlar durduramayacak, daha da artıracaktır.

Artık Baas rejimi düşecektir

Suriye’nin büyük kentlerinde başlayan gösteriler yüzde yüz Türk olan şehirlere, kentlerine de sıçradığı görülüyor.

Günümüze yüz binlerce insanlar ölmektedir.

Suriye Hama kentinde yüzlerce

Türk şehit olarak, yüzlerce Suriyeli Türkler kayıplar listesine geçmiştir.

 Ve birçok bölümleri Türkiye’ye yerleşmişlerdir,

Suriyeli Türkler 1982 yıllarında Hama Türkleri Hafız Esad döneminde de on binlerce şehitler vermiştir.

Günümüz dede Beşar Esad’a karşı başlatılan gösterilerde, ayaklanmada Hama şehrinde binlerce Türkler gösterişe katılarak, haklarını isteyerek canlarının , kanlarını vererek şehit düşmüşlerdir.

Suriye Türklerinin eylemleri, mücadeleci sürerek, kentte bugüne kadar yapılan rejime karşı en büyük gösterilerilerle milli davaya sarılan Sıriyeli Türkler seve, seve şehit olarak

Suriye’nin Teslima Türkmen şehrinde Türkmenlere uzun yıllardan baskılar artarak çok sayıda insanlar hapishaneye atılarak, kurşuna dizilmişlerdir.  

Son olaylarda Esad Rejimine karşı yapılan mücadele ve gösterilerde binlerce  Türkmen öldürülmüştür.

Çok sayıda Türkmenlerde ise kayıp olmuştur, yaralanmıştır.

Teslima’daki bu katliamda Muhammed İsmail ile Kassan Halife gibileri Türkmenler şehit olmuşlardır.

Birçok Türkmenlerinde hakkında hiçbir bilgi bulunmamaktadır.

Hafız Esad Rejiminin güvenlik güçleri son derece orantısız Suriye Türklerine karşı her bir türlü güç kullanmaktadır.

Suriye devleti, Asya’da Müslüman bir Arap ülkesi olarak uzun yıllardan beri Araplardan önce bu topraklara hep Türkler yaşamışlardır.

Uygarlık kurmuşlardır

Ortadoğu’da bulunan Suriye ülkesi coğrafyada yer alan pek çok dinin, ırkın, dilin bulunduğu demografik bir yapısı bulunmaktadır.

Bugünkü Suriye’de yaşayan Türklerin durumuna Irak Saddam döneminden hiçbir farkı olmadan acılar, baskılar, işkenceler uygulanan bir ülkedir

Suriye de Türklerden başka Türk Sümerler, Asurlular, Makedonyalılar ve Romalılar, Hunlar devletler kurmuşlardır.

İslamiyet nurunun doğuşuyla bölgede, Hz. Ömer’le başlayan bir İslami hareketi görünmekteydi. Emevi ve Abbasi döneminde de sürmüştür.

Türklerin Suriye’ye gelişleri ise, 11. yy’dan başlayarak 19. yy sonlarına dek sürmüştür.

Özellikle Türklerin Oğuzların kolu Türkmenler olarak bu toprakları bu yurtları kurmuşlardır.

Türklerin bölgeye yerleşmeleri, Büyük Selçuklu Devleti’nin Gazneliler’le giriştiği Dandanakan Savaşından sonrası olmuştur.

Büyük Selçuklu Devleti 1063 yılından kendi yaşam hayatlarını uygun buldukları için bu bölgeye yerleşmişlerdir, özellikle Halep, genel olarak Türklerin yaşamış oldukları toprakları Lazkiye, Trablus Şam ve Asi Irmağı vadisi boyunca Hama, Humus ve Şam bölgelerine olmuştur.

Yoğunluk olarak Türklerin buraya yönelik akınları savaşları Afşin ve Sandık Beyler komutasında Halep şehrine kadar uzanmıştır, şimdi baktığımızda bu bölgeler tam olarak

Türk’tüler ve Türkler buralarda yaşamaktadırlar.

1069-1070 tarihlerinde Kurlu ve Atsız Beyler, Güney Suriye’yi birden ele geçirerek, Sultan Melikşah, 1078 yılında Tutuş’a Suriye Selçuklu Devleti kurularak, Türkmen Oğuzların Yıva, Bayat Boyu ile Avşar, Begdilli, Döğer ve Üçoklar oymakları Şam ve Halep’te devletlerini kurarak buraya yerleşmişlerdir.

Türk boyları, 1096 yılında Haçlı ordularına karşı Selahattin Eyyubi komutasındaki Müslümanlar birleşerek, bölgeyi savunmuşlardır.

Selahattin Eyyubi öldükten sonra bölgede başka bir Türk devleti Memluklular kurmuşlardır. Selçuklu Devleti sonradan Anadolu’ya hâkim olarak Türkiye ise, 1243 yılında Moğollarla yaptığı Kösedağ Savaş’ıyla sonrası ağır Moğol baskısı başlamıştır. 

Kayseri ve Sivas’ta yaşayan Türkmenler ise, Memluk Sultanı Baybars döneminde Suriye bölgesine Şam’a yerleşmişlerdir.

Türkmenler, güçlerini elde ederek, İlhanlı hükümeti Ebu Said Bahadır Han öldükten sonra 1337’de Elbistan civarında Dulkadiroğulları beyliğini kurmuşlardır.

Yavuz Sultan Selim, 1516 yılında Mercidabık’ta Memlukluları sürerek, Suriye topraklarını Osmanlılara katmıştır.

1918 yılına kadar bu bölgedeki Türk yönetimi kesintisiz olarak 402 yıl hüküm sürmüştür.

Türk olmayan milletler ise Türk kültürü etkisi altında kalarak, Türkçe tam olarak her bir bakımdan öğrenerek uygulamışlardır.

I. Dünya Savaşı sonuna kadar Şam, Trablus Osmanlı yönetiminde kalmıştır.

Türkler Suriye, Halep eyaletinde, Türk yönetimi altında olduğu sırada kültürel, ekonomik, sosyal bakımından kalkarak ve en iyi huzurlu dönemlerini yaşamışlardır.

Uzun süreden Türkler vatanlarını severek,

Halep ve Lazkiye’de avunma güçleri kurarak işgalcilere karşı mücadele vermişlerdir.

Bugün Suriye’deki Türkler birçok yerlerde şehirlerde yoğun olarak Lazikiye ve Halepte yaşamaktadırlar.

Başta Şam olmak üzere diğer bölgelerde de Türkler bulunmaktadır.

Lazkiye, Suriye’nin en büyük liman şehri sayılmaktadır ve oralarda büyük bir gelişme, ticaret alanı vardır.

Şehrin tümü Türk nüfuslu olarak, en çok sayıda Türkmenler köylerinden şehir merkezlerine göç etmiştir.

Lazkiye merkezi ve yakında toplam 265 Türk köyü bulunmaktadır.

Osmanlı döneminde ise Gazı Antep, Şanlıurfa, Hatay gibi Türk nüfus bölgeler idari olarak Halep şehrine bağlı idi.

Günümüzde de Halep Türk mimari ve sanat eserleri ile Türk şehri olarak, tüm yöresinde sokaklarında insanlar yalnız Türkçe konuşmaktadırlar.

1906 yılında yayınlanan Halep Vilayeti salnamesinde şehrin nüfusu 116.248 olduğu göstererek 80.113’nün Müslüman Türk oluşturduğunu görmekteyiz.

Halep Mahalle, sokakların adları Türkçedir Halep şehrinde bulunan Türk mahallelerinden başka bölgede 350 Türk köyü bulunarak, Türkçe konuşmaktadırlar.

Halep bölgesinde 200.000, Lazkiye bölgesinde 150.000, Telkele yöresinde 50.000, Kunteyra yöresinde 100.000, muhtelif diğer bölgelerde de 400.000 olmak üzere, Suriye topraklarında yaşayan Türk nüfusu doğru sayım olursa üç milyon üstünde olası görünecektir devlet tarafından ne yazı iki milyon bildirilmektedir, bu sağlam bir kaynak olmayarak Genel olarak Suriye Türklerinin nüfusu üç Dört Milyondur.

Suriye Arap Baas yönetimi Arap milliyetçiliği anlayışıyla nüfus sayımlarında Suriye Türklerini Müslüman adı altında kayıt ettirdiğinden dolayı geniş bir alana yayılan Türklerin kesin olarak sayıları belli olmamaktadır.

Eski Irak Arap Baas partisi gibi Suriye dikta rejimin izlemiş olduğu Araplaştırma politikası nedeniyle ana Vatanları olan Suriye Türkleri hızla milli benliklerini kaybetmektedirler.

Türklerin yoğun olarak yaşadığı bölgelerden Lazikiye, Halep, Milli Mücadele sürerken Misakı Milli sınırları içine alınmak istenilerek, Kuvayı Milliye kurularak, ne yazık 20 Ekim 1920’de Ankara imzalanmasıyla bu bölge, Fransız mandası olan Suriye’ye bırakılmıştır.

Tüm baskılara rağmen Halep’te, 1922’de, Doğru Yol adlı Türkçe bir gazete yayınlanmış ve 1926’a kadar devam edebilmiştir. Sonradan yine Halep’te Vahdet Gazetesi ve haftalık Yeni Mecmua yayınlanmıştır.

Bu dergi Yeni Gün adını alarak, 1936’ya kadar sürmüştür.

Suriye yönetiminin bu tarihten baskısı artarak Suriye’de her türlü Türkçe yayın yasaklanmıştır.

Suriye de

Kitap, mecmua, dergi, gazete gibi Türkçe yayınlar bulunmayarak ve evleri aramaları sırasında rejimin bulmuş oldukları yok edilmektedir.

Bugün Suriye’de yoğun olarak Türkler yaşamasına rağmen varlıkları kimlikleri Arap Baas rejimi tarafından tanınmayarak, okulları, yayın organları, dergi, gazete, dernekleri, Radyo, Televizyon olmayan azınlık gözüyle bakılan Suriye Türkleri(Türkmenleri) yaşam, ölüm kalım, milli anayasal hakları mücadelesi vermektedirler.

Ayrıca Türklerin Türkiye, Suriye sınırına yakın köylerinde, yerlerde yaşamaları nedeniyle Suriye yönetimi her türlü baskı yapmaktadır.

Suriye sınır bölgesinde yaşayan Türkleri geri çekmeye çalışarak, 10 km’lik bir şerit ile Arap köylülerini Türkmen bölgelerine yerleştirmiştir.

Her bir Türk’ün Türk büyükelçilik ve konsolosluklara girmek bir Türk ile ilişki kurmak Vatana hainlik damgasıyla suçlanarak, idam olunmaktadır.

Diktatör Suriyeli rejimin baskısından, zulmünden korkan Türkler sıkıntılara girmemek için resmi, milli görevlilerden uzak durmaktadırlar.

Suriye’de yaşayan Türklere karşı her yönüyle Araplaştırma politikası uygulanmaktadır.

 Tek umudumuz bu tür baskılara karşı Suriye Türkleri örgütlenmelidirler kendi haklarını elde etmek için her türlü çabalarla birleşerek, anayasal haklarına kavuşmalıdırlar.

Suriye rejimi Türklere karsı Hatay’ın anavatana katılmasıyla uygulanan baskılarının dozu artarak yüzlerce Türkler işkencelere maruz kalarak, hapishane atılarak, idam olmuşlardır.

Hafız Esad ve günümüzde oğlu Beşar Esad Türklere karşı asimilasyon politikası artmak üzere Türkleri Saddam rejimi gibi yok etmeye tüm gücüyle çalışmaktadır.

Bu baskıların yanında

Türkiye’ye gitmek isteyen Suriye Türklerine pasaport verilmemektedir, gizli olarak Türkler Türkiye’ye gelmeleriyle Suriye vatandaşlığından çıkartılıp, malları, evleri, iş yerleri ellerinden gasp edilmektedir.

Suriye Türklerinin yoğun olarak yaşadıkları yerlerde Türkçe eğitim yapan hiç bir ilkokul bulunmamaktadır, Uzun yıllardan beri Okullarda eğitimin Arapça olarak yapılmaktadır.

Dillerine, kültürlerine bağlı olan Türkler, Türkçe okumayı benimseyip severek, ama her türlü yasak bırakan Türkçeye karşı Dikta Suriye rejimi birçok şehir, köylerde insanların Türkçe konuşmasına karşı olduğu sırada Suriye topraklarında birçok Türkler Irak, Lübnan’da olduğu gibi Arapça konuşarak, Araplaşmışlardır.

Ana dillerini seven Suriye Türkleri Türkiye’de okumak için ancak bir başka Arap ülkesinden Türkiye’ye gelerek okumaktadır.

Suriye’de Türklerinin pek çok ana siyasal hakları gasp edilerek, seçme ve seçilme hakları bile bulunmamaktadır.

Türklerin elinde bulunan kendi toprakları devletleştirilerek, Araplara verilerek,  yerlerine Araplar yerleştirilmektedir.

Suriye yönetimi acımasız politikasıyla Türklere yönelik her türlü baskı, asimilasyon ve sindirme politikaları sergileyerek, Türklerin yaşamış oldukları Bölgedeki Türk varlığının izlerini, tarihini silerek ve Türk köylerinin adlarını bile değiştirmeyle kıyarcasına her türlü çıkmaz yasaları uygulamaları yürütülmek üzeredir.

Ayrıca İran, Irak, körfez savaşında olduğu gibi Suriye’nin katıldığı her bir savaşlarda Türkleri ön sıraya bırakarak, arkadan öldürmektedir.

Suriye’de Türkler birçok kendi topraklarında büyük gruplar halinde yaşamaktadırlar, tüm baskıya rağmen varlıklarını, milli benliklerini her yerde Türkler, korumaktadırlar, bir bölüm Türler ise daha fazla önemli ölçüde Araplaştırma politikasına maruz kalmaktadırlar.

Buda Arapların Türklere karşı duygularını kin ve baskı biçimde yansıtmaktadırlar.

Ayrıca Suriye rejimi yoğun olarak uyguladığı sinsi, baskı politika planlı Ekonomi, kültürel ve idari baskıların yapması, günlük olarak Türklerin Arapça konuşmaları, Türk radyo, Televizyon, Basın, yayın, dergi, gazete yayınlarının uzun yıllardan Suriye’den yasaklanması,

Spor ve Edebiyat, Kültürel faaliyetlerinin engellenmesi daha fazla Türkleri Türkiye’den, Türk dünyasından koparmaktadır.

Eski, Irak Baas partisi gibi Suriye Arap Baas partisi Suriye Türklerine karşı her bir alanda uygulanan baskı politikası ekonomik alanında da daha faza görünmektedir.

Kırsal kesimde yaşayan Suriye Türkleri genellikle ziraat, tarım hayvancılık, dokumacılıkla uğraşarak, Suriye rejiminin izlemiş olduğu siyaset nedeniyle Türklerin arazilerini, topraklarını ellerinde alarak Türklerin ekonomik durumları her gün dehada kötüleşmektedir.

Suriye Bayır, Bucak Türklerin, etrafları her yönleri orman olmalarına rağmen kışın günlerinde yakmak için kendi odunları bile rejim zorla kendi Araplara dağıtmaktadır.

Bölgedeki Türkler çok başarılı olarak tütüncülük alanında birinci sırada gelmektedir ve yene Türklerin gelir kapısı olmaktan çıkarılmıştır Tütünden gelir elde edemeyen Türkler Suriye yönetimi bu ürünü çok ucuza almasıyla bundan da bir gelir sağlanmamaktadır.

Suriye Türk bölgelerinde dağlık ve ormanlık olduğundan dolayı çok az buğday ve arpa yetiştiriliyor, hayvancılık ise o kadar önem taşmamaktadır.

Türk şehri olan Halep’te yaşayan Türkler diğer Türk yöre, bölgelerinden farklıdır, daha iyi durumda olarak uygulanan toprak reformu sonucu ellerinde büyük toprak, araziler bulunmaktadır,

Ama Devlet, diğer konularda yaratmış olduğu baskılar tarıma verdiği kredi kullanımında da Türklere zorluklar göstermektedir.

Çiftçilik ve hayvancılıkla Türklerin kalkınması için çalışıp uğraşması gerekmektedir.

Öte yandan uğraşmayanlar, Türkiye’de eğitim yüksek tahsili görenler ise bölgelerine döndüklerinde işsiz kalmaktadırlar.

Suriye Türkleri diğer ülkelerde yaşayan soydaşlarımız gibi çok zorlukla ağır insan hakları ihlalleri altında varlıklarını sürdürmekle ölüm, kalım çabası veriyorlar.

Birçok Suriye’deki soydaşlarımız ne yazık ki Araplaşmaktadır. Türklere karşılık Suriye rejiminin baskısını daha çok günümüzde artmaktadır yoğun bir katliam endişesi yaşamaktadırlar.

Suriye Türklerine bir Türk dünyası, Türkiye olarak sahip çıkmalıyız onlarının haklarını korumak için demokrasi bir politika izlemelidir ve tüm ana haklarına bir gün önce kavuşmalıdırlar.

Suriye Türkleri arasına tanınan aşiret, oymaklar, boylar Irak, İran Türkleri, Türkiye, dünya Türklerinde olduğu gibi yoğun olarak görünmektedir.

Bunlardan 

Bayat, Afşar, kadirli, arabli, Begmishli , HajAli , Karakeçili, İsabeğli, Musabeğli, Elbeyli, Akar, Hayran ,kara Şahlı, Çandırlı, güneyli, Sincar, Efendi, Ağalar,Bekler gibi Türkmen oymakları, boyları yaşamaktadır.

Bu Türkmen oymakları, boyları ile İran, Irak Anadolu'daki uzantıları bulunmaktadır, Türk boyları, oymakları arasında inançlar, gelenekler, göreneksel ve folklorik pratikler bakımından çok önem taşarak birdir, bir kaynaktan gelmektedir, Özellikle Türkiye’nin Diyarbakır, Şanlıurfa, Mardin, Çorum, Tönceli, Adana, Kırşehir, Kırıkkale, Yozgat,  İran’ın Tebriz, Erdebil, Horasan, Türkmen Sahra, Urumya,

 Irak Türklerinin, Kerkük, Erbil, Musul Telafer, Altunköprü, Tuzhurmatu gibi bir ırktan bir boy bir oymaktandırlar.

Bir dildendiler.

Son yıllarda Suriye’de Türkçe yer adlarını bile Arapçaya çevirmiştir bunlardan, İsabeğli, İseviye, Kabamazı, Belutiye,Merhan (Balva) Salva, Dashlihoyuk Talhajr, Tırınca Ümitüyur, Karınca, Behlüliye çavılmıştır.

Suriye'de Türkçe eğitim yapan okullar radyo, Televizyon, basın, yayın dergi, gazete olmadığı için, Suriye Türkmenleri bir arada toplayan her hangi bir kuruluş, dernek, teşkilat yoktur.

Hiç bir hakları olmayan Türklerin   Suriye’de yüzlerce Türkmen köyleri bulunmaktadır.

Bunlardan Kara Mustafa, Büyük pınar, Köy Çiçekli yazı mahalleleri ise , hayat, sallor, yamama, samra, ğassaniye, kastalmaaf, ğamam, um tüyür, zınzıf, Turunç, Meydancık, Hacranlı Hasancık Saray, Camuslu, Bödirsiye, Karaca, Çamurlu, Bostancık, Fakı Hasan, Kara bacak, Mollo Mahmutlu, Ubeydiye, Karamanlı, Kara Cücük, Türkmenli, Çalkamanlı, Sağırt, Ali, Elmalı, Abanlı gibi.

Suriye’nin Bayır ilçesinde ise Gebelli, Derviş han, Gebere, Şeren, Kara Ahmet, Gökdağ, Yumuşak, Mılıklı, Kebir, Murtlu, Kara kisa, Ulucak, Kara pınar, Aşağı Karamanlı, Yukarı Karamanlı, Saldıran, Karacağız, İsa pınar, Kulcuk Pınar, Kulcuk, Çukurcak, Nisibin, Dağdağan, Çovkaran, Sarraf, Kapı kaya, Ablaklı, Kapaklı, Çanacık, Korali, Çınarlı, Kızık çuracık, Kasaplar, Kislecik, Mahruka, Kuruca, Kızınca, Ağca bayır, Cümeren Yamadı, Burc İslam, Sulayıp gibileri.

Suriye Türkmen şehirlerinden Halep şehrin Türkmenleri

Osmanlı İmparatorluğu döneminde Türk nüfusunun idari merkezi Halep sayılmaktaydı

.

Halep şehirde günümüzde olduğu gibi, sokaklarda, evlerde her bir yerde Türkçe konuşulmaktadır. Türk mimari yapıtları ve sanat, kültür eserleri, konutları Halep'te oldukça Türklüğün kalesini yansıtmaktadır.

Suriye'de Halep şehrinde uzun yıllardan bu topraklar kendilerin olarak atalarının Vatanı diye hep buralarda yaşayarak daha çok Türkmenlerde birçok yerlerde vardır.

Ayrıca 

Kürtdağı, Cerablus, Mümbiç, Musabeyli, Azez ilçeleri ve yörelerinde yalnız Türkmenler yaşamaktadır, Bu şehir bağlı ilçelerde Türkmenlerin yaşadığı köyler yörelere göre şöyledir. Cebeli Sema'nın doğusunda ilçe merkezinde Kilis'in güneyinde Azez kasabasına bağlıdır, Azez ile Aferin Suyu arasında Azez'in doğusunda güneyinde Halep'e bağlı Çobanbeğ ilçesinde

Mümbiç kasabanın doğusunda, aynı kasabanın güneyinde Baraklı Oymağı'ndan Cerablus ilçesine bağlı Sacır Suyu'nun güneyinde Urfa sınırı ilçesi Mürşid Pınarı ve Akçakale Kasabası’nın güneyine isabet eden ve Belih Irmağı'na kadar uzanan topraklarda ilçe, köy olmak üzere yüzlerce Türkmen köyleri bulunmaktadır.

Her türlü baskıya dayanarak kimliklerini, dillerini unutmayarak, konuşmaktadırlar.

Halep yakın olan bir bölüm Türkmen köylerinden mirza, kerpiçli, arabazi, merhan balva, halisa ,dashlih oyuk ,karsanle ,ayaşa ,talaysa, sakizlar ,sande ,arabjurduk ,dabis ,bizaah ,bozilja ,agdaş, beyliz, nabğa, kanlı koy, eşekli, usbağılar, gavur eli, amerne, bel veren, taflı, lilve, yusuf başa, kadılar, memeli, kurucu höyük, taş atan , buyan, dadlı, belli, sakal veran, kara Yakubi, kara taş, kara kuz, balali köy, bandarlık, duraklı, anbarlı, hacı Hasanlı, kara baş, bir elli, Avşar, küllü, dabık, yazlı bağ, ıral, şüvirin, delha, iğde, Türkmen barıh, kara köy, kara mazraa, harab mamal, azak, hava köy, telile, beş curun, sinekli, ziyaret, okuf, çoban bey, hedebet, tiral, kurt, öküz öldüren, cubbon, üvilin, zülüf, kalkum, bablimun, tat hums, çeke ,daş kapı, saman dere ,bahvarta ,harjala, kandra gibi.

Suriye’nin tanınan Türkmen şehirlerinden olan

Hama ve Humus Türkmenleri

Humus’ta günümüze kadar hep Türkmenler yaşayarak temiz Türkçe konuşırlar tarihe göre eski 11. yy Humusu büyük bir deprem vurarak yıkmıştır, sonra Türkmenler Humusu yeniden tamir edmişlerdir onarım yapmışlardır.

Tarihte Zingilar ve Selçuklular, Nureddin Mahmut zingi tarafından, yapılan Humusun merkezinde eski Türkmen harası ve eski şehir kapılarından birisi ise babu Türkmen,Türkmen kapısı diye adlanmıştır ama ne yazık Suriye Arap Baas partisinin Türkmenlere baskısıyla

Bu haralarda yaşayan Türkmenler günümüzde çok zorlukla

Araplaşmıştır.

Bu gün bu Türkmenler Suriye'nin Hama,Humus şehirleri ile Lübnan sınırı arasında kalan Türkmenlerdir, genellikle Humus, köylerinde ve Hama köylerinde yalnız Türkmenler yaşamaktadırlar.

Osmanlı İmparatorluğun döneminden yerleşen

Bu topraklar Türkmenlerin toprakları olarak günümüzde Türkmen oymakların bir bölümü buralarda yaşamaktadırlar

Kara Avşar, İnallu, Döğer oğlanı, Hama Değeri Mustafa kethüda, Hama Düğeri tabii Derviş kethüda, Şam Beğmişlüsü, Hüccetlü, Kapu, uşak, Eymiri Dündvarlu, Çozlu Çerkez oğulları, îdris Kethüdaya tabi Abalu, Dokuz han Harbend elüsü, Kara Tohtemürlü, Köse Kethüdaya bağlı Şerefli, Uşak obası, Beşir oğulları obası, Eymiri Sincarlu, Bozlu, Ebu Derda'ya bağlı olan Bozlu ,Tohtemürlüsü, Salur, Sellüriyye Türkmenleri, Dindaş oğlu İsmail Bozulus'a bağlı olan Genceli Avşarı, Kızıl Ali, Danişmendlü'ye tabi Kara Halillar gibi.

Türkmen Humusa şehrine bağlı bir bölüm Türkmen köylerinden, baba Amir harası, Türkmenler Mahallelerine, gelince zara, mitras, bdada, arcun, alhusun, dar kabira, kızhıl, kasaplaer, samalil, burc kaya.

Türkmen şehri Hama’ya bağlı bir bölüm Türkmen köyleri ise akrab, kara Halili, tulluf, hazzur, huvvır Türkmen, bıt natır , hırmıl

Kunteyra Bölgesinde yaşayan Türkmenler

Bu Türkmen bölgesi ise özellikle Filistin sınırına yakın olmaktadır.

ve Filistin Türkmenleri ile akrabadırlar. Bu Türkmenler buraya  1878'de Kafkasya'dan gelerek yerleşmişlerdir.

Günümüze kadar Filistin, Lübnan devletlerinde Araplaşan çok sayıda Türkmenler yaşamaktadırlar.

Bu sinire yakın Türkmen köylerinden, hafr, al kadırıye, kafr nafah, zabya, rezzanıye, Ahmadıye, Huseynıye, ayn kura, ayn sümsüm, ayn alak, üleyka, ayn ayşa.

daha geniş yer alan Şam ve draa Türkmenleri bölgede büyük bir nüfusları bulunmaktadır.

Bir bölüm Türkmenlerde Havran ovasında da yaşamaktadır.

Şama şehrine bağlı Türkmen olan köylerden kaldun, ruhaybe, adra ayrıca Şam haraları,  hecer, esvad, tadamün , cöber gibi draaya şehrine bağlı olan Türkmen köylerinden dara şehir merkezi tam Türkmendır, busra, maarba, Burak gibi

Suriye Türkmenleri, Irak Türkmenleri gibi

20. yüzyılların ortalarında çok sayıda Türkmenler sinsi, yıkıcı, soykırımla Araplaşmış ve her türlü işkence soykırım, katliam görmüşlerdir.

Böylece bu Türk topraklarında uzun yıllardır süren asimilasyon son politikası birçok dönemlerde olduğu gibi günümüzde de sürmektedir,

Türkmenler doğduğu ana topraklarında yaşamak istiyorlar haklarını başka milletler gibi almak istiyorlar, eşitlik, demokrasi, özgürlük milli, , kültürel, siyasal haklarına kavuşmak istiyorlar ama bir türlü Suriye’de ve başka topraklarda tüm tutsaklık yaşayan dünya Türkleri özellikle İran, Irak, Suriye, Türkistan, Uygur Türkleri rahat yüzü görmediler yaşam tadını almadılar hep baskılar, işkencelerle, acılarla yaşadılar büyüdüler.

Her türlü engellerle uzaklaştırma, yok etme, göç etmeye zorlandılar. Yerlerini terk etmeye haksızlığa uğradılar birçok bölgelerde yaşayan Türkler Suriye’de ve birçok topraklarda sahipsiz kalmaları ile her türlü baskılarla ve dillerini unutmalarına çalışanlara karşı canlarını, kanlarını vererek şehit düşerek topraklarını, ana yurtlarını savundular, korudular.

Bizlerin istek arzumuz dünyada her bir insan hangi haklara sahipse, Suriye, Irak, İran, Ahiska, Uygur Türkleri de bu vatandaşlık haklarına sahip olmalıdırlar.

Artık bu tüm Türkiye’nin ve Türk dünyasının politikasının dış Türklere karşı olması gerekmektedir ve kendimizden, dilimizden, varlığımızdan, kanımızdan canımızdan olan tüm dünya Türklerinin yanlarında olmak onlara sahip çıkmak, destek, moral vermek onları savunmak, en kutsal görevimizdir çünkü Türklük sevgisi, aşkı ile yaşamak ölmek bizler için çok önemlidir, çok kutsaldır.