KARDAŞLIK 49
ABDURRAHMAN KIZILAY
Please click on the link below
http://www.bizturkmeniz.com/publications/kardaslik_49_PDF.pdf
Thursday, 24 February 2011
فخامة رئيس جمهورية العراق الموقر
فخامة رئيس جمهورية العراق الموقر 22-02-2011
حضرة السيد رئيس الوزراء والقائد العام للقوات المسلحة العراقية
السيد رئيس المجلس الوطني المحترم
بواسطة السيد سفير الجمهورية العراقية لدى المملكة الهولندية-لاهاي
بسم الله الرحمن الرحيم
تحية طيبة
حضرة السيد رئيس الوزراء والقائد العام للقوات المسلحة العراقية
السيد رئيس المجلس الوطني المحترم
بواسطة السيد سفير الجمهورية العراقية لدى المملكة الهولندية-لاهاي
بسم الله الرحمن الرحيم
تحية طيبة
،
كأي مواطن عراقي كنت أتمنى أن أبدأ رسالتي بعبارات المديح والثناء والتقدير على الجهود التي تبذل من قبلكم في تشكيل الحكومة الجديدة التي أطلقتم عليها حكومة الشراكة الوطنية ،في حين إنني وكمواطن تركماني لم ألمس من هذه الحكومة غير غصب ومصادرة لحقوق التركمان وتوزيعها بمعرفتكم على غير أصحابها سواء بهدر أموال وأملاك التركمان المصادرة في زمن النظام البائد أو بالتغاضي عن المتجاوزين على أملاك وأراضي الدولة وتشريع القوانين لتمليك هذه الأراضي لساكنيها الغير الشرعيين وبهذا أصبحتم وبشكل غير مباشر الموجهين لأغتصاب حقوق الآخرين ،بدل أن تكونوا رمز وعنوان العدالة ،في عراق أحوج ما يكون فيه اليوم للعدالة من أي وقت مضى
السادة الأفاضل ،وكأي مواطن عراقي غيور على بلده وشعبه فأينما أكون وأينما ذهبت فأنني سأظل أتابع كل صغيرة وكبيرة تهم مسقط رأسي حتى لو هجرت موطني لعشرات السنين ، لذا فأنني ومن خلال هذه الرسالة أرتأيت أن أشاطركم هموم المواطن التركماني داخل وخارج بلده من خلال ما عانيته كفرد بهذه الرسالة المفتوحة ، بغية إيصال صوتي الذي لم يصل إليكم خلال كل هذه السنين والذي أؤكد لكم بأنه نفس صوت الملايين من التركمان العراقيين الذين صبروا لحد هذا اليوم أملاً باليوم الذي سينالون فيه حقوقهم بالسلم و القانون
ولكن مع كل أسف وحيرة فأن الذي يجري ويحصل لا يشير بأي شكل من الأشكال بأن الوعود والمقدمة للتركمان عن طريق سياسييهم أو منظماتهم المدنية قابلة للتحقيق مع هذه الحكومة ، بل على العكس فأننا لمسنا التجاوز ومصادرة حقوق التركمان وذلك بالمماطلة في موضوع ترشيح نائب ثالث لرئيس الجمهورية من المكون التركماني ،وكذلك رغم مطالب التركمان الجدية بتشكيل قوة حماية خاصة تركمانية مرتبطة بالجيش قبل سنين عدة وذلك لحماية مناطق تواجدهم بعد أن تعرضت إلى مختلف أنواع التجاوز والتفجيرات على يد عناصر الميليشيات والقوات المعادية لوجودنا في تلك المناطق والتي حاولت وتحاول جاهدة سلخنا من أرضنا ومناطقنا للأستيلاء عليها ،فأننا قد لمسنا التسويف لهذه المطالب أيضاً والتحجج بحجج واهية في حين نسمع اليوم بأن قوات البيشمركة الكردية قد حصلت على موازنتها من ميزانية الدولة وأصبحت ضمن قوات الجيش التي لا ولن تأتمر بأوامر القائد العام للقوات المسلحة المحترم وبذلك ستكون سبب تهديد دائم لنا مع مكتسباتها الجديدة
فإن كانت مطالب التركمان في حماية أنفسهم بنظركم غير مهمة وليست ضرورية فأننا نقولها صراحة نحن لن نتخلى عن هذا المطلب طالما هنالك قوات بيشمركة وصحوات تجول وتصول في مناطقنا وتقتل الأبرياء وتختطف من تريد وتسلب حقوقناوتتجاوز على أراضينا بالقوة والسلاح دون رادع ،فنحن لسنا عشاق سلاح وحروب ولكن لحين أن نلمس بأننا شركاء حقيقيون معكم في العملية السياسية وفي إدارة الدولة بحقوقنا المشروعة ،فأننا نرى ضرورة تشكيل قواتنا المحلية الخاصة بالتركمان كما هي حال القوات الأخرى
أما بالنسبة للبطالة المتفشية بين خريجي الجامعات والمعاهد من الطلبة فأن أحد أكبر أسبابها هو سيطرة الأحزاب الكردية على إدارة الدوائر الرسمية في المناطق ذات الأغلبية التركمانية وبالتالي فأن التعيينات الجديدة أصبحت حكراً لمنتسبي أحزابهم بعد السقوط عام 2003 والتي كانت قبلها بأدارة البعثيين من جلادي النظام البائد وبذلك قد أصبح الشاب الحاصل على شهادة جامعية محظوظاً لو إستطاع أن يبيع الكرفس بجانب الرصيف لأنه لن يجد شبراً من الأرصفة فارغة من كثرة البطالة بسبب الأمرين ، في حين تزخر دوائرنا بحملة الشهادات المزورة المزكاة من قبل الأحزاب المهيمنة على السلطة في مناطقنا
لذلك فأن القضاء على هذا الفساد يبدأ برأينا من إعادة النظر في التعيينات وإرجاع جميع التعيينات عن طريق حكومة المنطقة الشمالية الى مناطقهم لأن مناطقنا ليست تحت نفوذ سلطاتهم نظرياً.ومنح الأولوية في التعيينات للموظفين والعمال لسكنة المناطق نفسها قبل أن تكونوا سبباً للتهجير والتوطين خدمة لسياسات نحن نعلم أغراضهاجيدا.ً
فإن كنا قد سرنا معكم في مشوار العراق الجديد فهو لأننا كنا قد ظلمنا وقد صودر حقوقنا من قبل ،ولسنا من جلبنا الغزاة الأمريكان لتدمير عراقنا ولا نتحمل مسؤولية خراب العراق قيد أنملة ولذلك فأن من أراد التغيير عليه أن يكون في جعبته حلولاً أو على الأقل أن يتبنى الحلول الجذرية وهذا مالم نراه ،ولكننا مع كل ذلك لم نبخل عليكم بمواكبة مسيرتكم الواعدة بالديمقراطية أملاً في تحقيقها رغم كل الصعاب والمعوقات التي صادفتنا
أنني ومن منطلق مسؤوليتي كمواطن عراقي تركماني حامل للجنسية العراقية سوف أنشر هذه الرسالة الأولى وأملي أن أنشر بعدها جوابكم الشافي خلال أيام لطمأنة نفوس الشباب التركماني الهائج هذه الأيام خصوصاً وأن رياح التغيير تعصف بالمنطقة ،وأملي أن تحتكموا بالعدل والمنطق والشرع كي لا نخسر طاقات جيل آخر إن لم يكن في البناء فهو سيتوجه للخراب بتغاضيكم عن حقوقهم
كأي مواطن عراقي كنت أتمنى أن أبدأ رسالتي بعبارات المديح والثناء والتقدير على الجهود التي تبذل من قبلكم في تشكيل الحكومة الجديدة التي أطلقتم عليها حكومة الشراكة الوطنية ،في حين إنني وكمواطن تركماني لم ألمس من هذه الحكومة غير غصب ومصادرة لحقوق التركمان وتوزيعها بمعرفتكم على غير أصحابها سواء بهدر أموال وأملاك التركمان المصادرة في زمن النظام البائد أو بالتغاضي عن المتجاوزين على أملاك وأراضي الدولة وتشريع القوانين لتمليك هذه الأراضي لساكنيها الغير الشرعيين وبهذا أصبحتم وبشكل غير مباشر الموجهين لأغتصاب حقوق الآخرين ،بدل أن تكونوا رمز وعنوان العدالة ،في عراق أحوج ما يكون فيه اليوم للعدالة من أي وقت مضى
السادة الأفاضل ،وكأي مواطن عراقي غيور على بلده وشعبه فأينما أكون وأينما ذهبت فأنني سأظل أتابع كل صغيرة وكبيرة تهم مسقط رأسي حتى لو هجرت موطني لعشرات السنين ، لذا فأنني ومن خلال هذه الرسالة أرتأيت أن أشاطركم هموم المواطن التركماني داخل وخارج بلده من خلال ما عانيته كفرد بهذه الرسالة المفتوحة ، بغية إيصال صوتي الذي لم يصل إليكم خلال كل هذه السنين والذي أؤكد لكم بأنه نفس صوت الملايين من التركمان العراقيين الذين صبروا لحد هذا اليوم أملاً باليوم الذي سينالون فيه حقوقهم بالسلم و القانون
ولكن مع كل أسف وحيرة فأن الذي يجري ويحصل لا يشير بأي شكل من الأشكال بأن الوعود والمقدمة للتركمان عن طريق سياسييهم أو منظماتهم المدنية قابلة للتحقيق مع هذه الحكومة ، بل على العكس فأننا لمسنا التجاوز ومصادرة حقوق التركمان وذلك بالمماطلة في موضوع ترشيح نائب ثالث لرئيس الجمهورية من المكون التركماني ،وكذلك رغم مطالب التركمان الجدية بتشكيل قوة حماية خاصة تركمانية مرتبطة بالجيش قبل سنين عدة وذلك لحماية مناطق تواجدهم بعد أن تعرضت إلى مختلف أنواع التجاوز والتفجيرات على يد عناصر الميليشيات والقوات المعادية لوجودنا في تلك المناطق والتي حاولت وتحاول جاهدة سلخنا من أرضنا ومناطقنا للأستيلاء عليها ،فأننا قد لمسنا التسويف لهذه المطالب أيضاً والتحجج بحجج واهية في حين نسمع اليوم بأن قوات البيشمركة الكردية قد حصلت على موازنتها من ميزانية الدولة وأصبحت ضمن قوات الجيش التي لا ولن تأتمر بأوامر القائد العام للقوات المسلحة المحترم وبذلك ستكون سبب تهديد دائم لنا مع مكتسباتها الجديدة
فإن كانت مطالب التركمان في حماية أنفسهم بنظركم غير مهمة وليست ضرورية فأننا نقولها صراحة نحن لن نتخلى عن هذا المطلب طالما هنالك قوات بيشمركة وصحوات تجول وتصول في مناطقنا وتقتل الأبرياء وتختطف من تريد وتسلب حقوقناوتتجاوز على أراضينا بالقوة والسلاح دون رادع ،فنحن لسنا عشاق سلاح وحروب ولكن لحين أن نلمس بأننا شركاء حقيقيون معكم في العملية السياسية وفي إدارة الدولة بحقوقنا المشروعة ،فأننا نرى ضرورة تشكيل قواتنا المحلية الخاصة بالتركمان كما هي حال القوات الأخرى
أما بالنسبة للبطالة المتفشية بين خريجي الجامعات والمعاهد من الطلبة فأن أحد أكبر أسبابها هو سيطرة الأحزاب الكردية على إدارة الدوائر الرسمية في المناطق ذات الأغلبية التركمانية وبالتالي فأن التعيينات الجديدة أصبحت حكراً لمنتسبي أحزابهم بعد السقوط عام 2003 والتي كانت قبلها بأدارة البعثيين من جلادي النظام البائد وبذلك قد أصبح الشاب الحاصل على شهادة جامعية محظوظاً لو إستطاع أن يبيع الكرفس بجانب الرصيف لأنه لن يجد شبراً من الأرصفة فارغة من كثرة البطالة بسبب الأمرين ، في حين تزخر دوائرنا بحملة الشهادات المزورة المزكاة من قبل الأحزاب المهيمنة على السلطة في مناطقنا
لذلك فأن القضاء على هذا الفساد يبدأ برأينا من إعادة النظر في التعيينات وإرجاع جميع التعيينات عن طريق حكومة المنطقة الشمالية الى مناطقهم لأن مناطقنا ليست تحت نفوذ سلطاتهم نظرياً.ومنح الأولوية في التعيينات للموظفين والعمال لسكنة المناطق نفسها قبل أن تكونوا سبباً للتهجير والتوطين خدمة لسياسات نحن نعلم أغراضهاجيدا.ً
فإن كنا قد سرنا معكم في مشوار العراق الجديد فهو لأننا كنا قد ظلمنا وقد صودر حقوقنا من قبل ،ولسنا من جلبنا الغزاة الأمريكان لتدمير عراقنا ولا نتحمل مسؤولية خراب العراق قيد أنملة ولذلك فأن من أراد التغيير عليه أن يكون في جعبته حلولاً أو على الأقل أن يتبنى الحلول الجذرية وهذا مالم نراه ،ولكننا مع كل ذلك لم نبخل عليكم بمواكبة مسيرتكم الواعدة بالديمقراطية أملاً في تحقيقها رغم كل الصعاب والمعوقات التي صادفتنا
أنني ومن منطلق مسؤوليتي كمواطن عراقي تركماني حامل للجنسية العراقية سوف أنشر هذه الرسالة الأولى وأملي أن أنشر بعدها جوابكم الشافي خلال أيام لطمأنة نفوس الشباب التركماني الهائج هذه الأيام خصوصاً وأن رياح التغيير تعصف بالمنطقة ،وأملي أن تحتكموا بالعدل والمنطق والشرع كي لا نخسر طاقات جيل آخر إن لم يكن في البناء فهو سيتوجه للخراب بتغاضيكم عن حقوقهم
المواطن العراقي التركماني
عباس القصاب
هولندا
Saturday, 19 February 2011
SÜLEYMANİYE VE KERKÜK'TE HÜKÜMETİN İSTİFASI İSTENDİ
Irak'ın güneyinindeki protestolar kuzey bölgelere de sıçradı. Süleymaniye ve Kerkük'te binlerce kişi Bölgesel Kürt Yönetimi'ni protesto etti. Güvenlik güçlerinin açtığı ateş sonucu 2 kişi öldü, en az 47 kişi de yaralandı.
Irak'ın güneyindeki Kut kentinde başlayan hükümet karşıtı eylemler kuzey kentlerine sıçradı. Yolsuzluk ve adaletsizlikleri protesto eden binlerce kişi Süleymaniye ve Kerkük sokaklarına çıkarak hükümetin istifasını istedi. Süleymaniye'de çoğunluğunu üniversite öğrencilerinin oluşturduğu yaklaşık 3 bin kişi kukla yönetimin değişmesi taleplerini dile getirdi. Eylemciler "Hükümet değişmezse inanın biz devireceğiz, Mesut Barzani ve Berhem Salih halktan yana tavır takınmalılar, yoksa onları da deviririz" diye slogan attılar.
Yolsuzluk ve adaletsizlikleri protesto eden eylemciler Cumhurbaşkanı Celal Talabani'nin partisi KYB ve Bölgesel Kürt Yönetimi Başkanı Mesut Barzani’nin partisi KDP binalarına yürüdü. Parti binalarına girişleri engellenen eylemciler binaları taşladı. Polisin ateş açması sonucu 2 eylemci hayatını kaybederken, en az 47 kişi de yaralandı.
Irak'ın güneyindeki Kut kentinde başlayan hükümet karşıtı eylemler kuzey kentlerine sıçradı. Yolsuzluk ve adaletsizlikleri protesto eden binlerce kişi Süleymaniye ve Kerkük sokaklarına çıkarak hükümetin istifasını istedi. Süleymaniye'de çoğunluğunu üniversite öğrencilerinin oluşturduğu yaklaşık 3 bin kişi kukla yönetimin değişmesi taleplerini dile getirdi. Eylemciler "Hükümet değişmezse inanın biz devireceğiz, Mesut Barzani ve Berhem Salih halktan yana tavır takınmalılar, yoksa onları da deviririz" diye slogan attılar.
Yolsuzluk ve adaletsizlikleri protesto eden eylemciler Cumhurbaşkanı Celal Talabani'nin partisi KYB ve Bölgesel Kürt Yönetimi Başkanı Mesut Barzani’nin partisi KDP binalarına yürüdü. Parti binalarına girişleri engellenen eylemciler binaları taşladı. Polisin ateş açması sonucu 2 eylemci hayatını kaybederken, en az 47 kişi de yaralandı.
Monday, 14 February 2011
Can Turkey Become a Model for the Would-be Democracies in the Middle East?
http://www.orsam.org.tr/en/showArticle.aspx?ID=413
Doç. Dr. Tarık Oğuzlu, Bilkent Üniversitesi U.İ.B.
The shortest answer to this question is “yes, but”. ‘Yes’, because Turkey seems to possess all the advantages to show how a predominantly muslim society can successfully experience a functioning democracy, despite all the shortcomings. ‘But’, because each country in the Middle East has its own peculiar dynamics and pointing to other countries as role models would be against the dignity of indigenous societies. The people of the Middle East are particularly known for their predisposition to challenge external intrusion in their internal affairs. Stated somewhat differently, Turkey can be seen as a role-model as far as theoretical and aspirational dimensions of this question are concerned. Turkey is a prime example of how a predominantly Muslim society can merge Islamic religion and conservative values with secular state identity and liberal socio-economic order. Besides, given Turkey’s centuries-old functional and cooperative relations with the leading actors of the western international community, both multilaterally and bilaterally, others might look at Turkey as an example of how to develop friendly relations with the so-called imperialist and power-driven western countries. Looking through such glasses, Turkey will always be mentioned by those who wish geographies of Islam experience liberal-representative democracy as well as develop pragmatic/cooperative relations with western actors. However, the ones who continuously underline the value of following Turkey’s way would have to assess the applicability of the Turkish model against the internal dynamics in the region. The factors that appear to have paved the way for liberal democracy in Turkey, both internally and externally, might not be found in those Middle countries.
Yes
Theoretically speaking six characteristics of Turkey add up to Turkey’s role potential in this context. First, Turkish military has never in the past instigated coups with a particular view to coming to power and remaining there forever. Whenever the ‘pashas’ perceived that Turkey’s secular democracy was under serious risk and the country was on the precipice of anarchy, they intervened in politics. However, normalcy set in the country once elected civilians made a return to power with a consciousness of not repeating the same mistakes again. Besides, despite the fact that the majority of Turkish people have traditionally viewed the Military as the most respected institution and the guardian of the Republic, they have never tolerated long-term military rule. Turkish people do not want to see powerful pashas in power but competent and responsible civilians.
Second, the so-called Turkish ‘Islamists’ have gone through a radical and irreversible transformation process under the tutelage/supervision of secular security establishment. The lessons drawn from the past, particularly the post-modern coup in 1997, accelerated the transformation of these circles in the image of liberal democratic norms. Even though some ‘political Islamists’ in Turkey might have longed for an Islamic state from above, they have always remained in minority. The majority has tended to define Islam either as a religion or a culture, but not a political ideology. The idea that socially conservative pious Muslims could/might /should come to power and rule within the constraints of liberal-democracy seems to have been well internalized by the so-called Turkish political Islamists. Neither Iran nor Saudi Arabia constituted a role model for Turkish Islamists to emulate. Besides, Turkish Islamists have always proved to be as much nationalistic as, if not less than, the secular state elites who think they are entitled to protect the regime from all possible dangers. Nationalism has served to be a common platform on which both the secular elites and the so-called Islamists tried to justify their political existence. Needless to say, the kind of nationalism claimed by both has not only been defensive, suspicious of others, reactive and populist but also helped them secure legitimacy in the eyes of the Turkish people.
Third, Turkey has succeeded in developing cooperative relations with western countries and become member of almost all international organizations that represent the western international community. Turkey’s membership in NATO and the long way that she has gone so far on the way to EU membership are of particular value in this context. That Turkey has developed cooperative relations with liberal-democratic western countries matters because many countries in the Middle East came into existence following the political struggle between the Ottoman Empire and western powers. The West had not only played a vital role in the politics of the region during the age of empires but also shaped the counters of geopolitical realities of the region in the postwar era. The West has always had vital interest in the region, ranging from the preservation of Israel’s sovereignty and territorial existence to the protection of oil fields and routes, etc. That this region has become more and more important for the West in the post-9/11 era makes it undoubtedly clear that the countries in the Middle need to develop cooperative relations with the West if they wanted to survive and become legitimate parts of the global political system. Turkey’s practices with the West can be seen as example of how to do it. Turkey can speak to the West as someone from within.
Fourth, the global/regional geopolitical environment that has transpired in the wake of the 9/11 attacks and the US-led war in Iraq in 2003 further underlines the significance of the so-called Turkish model. As more and more people in the West have begun to believe that Islam and liberal democracy are inherently incompatible with each other and the followers of Islam are somehow potential sources of existential threats to the western way of life, the pressure on the people of the Middle East to demonstrate that Islam preaches peace and tolerance and does not hinder economic development and political liberalization has increased. Turkey can show the way how predominantly Muslim societies can successfully integrate with the existing global political-economic system while remaining true to their traditional societal values alongside this process.
Fifth, Turkey holds a distinctive advantage, for she has never adopted a ‘civilizing and patronizing’ rhetoric in the past. Neither the Ottoman Empire nor the Turkish Republic had put any claim to represent the highest stage of the human development and tried to impose a particular role-model onto others. Civilizing others has never become a constitutive part of Turkish national identity as well as a driving force of Turkish foreign policy. If growing number of people today argue that Turkey’s soft power in the Middle East has radically increased in recent years, this is mainly because of Turkey’s success in strengthening the quality of its democracy and economic development at home as well as adoption of civilian instruments in diplomacy abroad. Though Turkish decision makers have been frequently saying that the current regimes in the Middle East should work harder to meet the demands of their people, Ankara has also been one of those capitals that vehemently criticize the particular attempts at bringing democracy to the region from outside or at the point of a gun. That said, it would not be inappropriate to claim that Turkey’s soft power emanates from the fact that she leads by example.
Sixth, Turkey is also valuable for another reason. Even though the growing democratization and civilianization in the country has seriously undermined the patron-client type of relationship between Turkey and the West, this has not contributed to the erosion of Turkey’s value in the West. The more skeptical and critical Turkey has become of the West, most notably concerning some western policies in Turkey’s neighborhood, alongside its further democratization at home, the more valuable the West has begun find Turkey. The idea that Turkey’s cooperation needs to be earned, rather than should be taken for granted, has strengthened in parallel to Turkey’s liberal-democratic transformation. Despite the fact that democratization in the region might initially empower anti-western stances and the West in return view democratization of the region through alarming eyes, Turkey’s unique experiences suggest that such an outcome does not need to occur at all.
But
All the positive factors mentioned above in relation to the acceptability of the so-called Turkish model notwithstanding, there are some particular factors that appear to limit Turkey’s power of attraction in this context. The first point to mention is the apparent contradiction between the need on the part of the ruling Turkish government to pursue a pragmatic relationship with the rulers of incumbent autocratic regimes in the region and the growing desire of the people on the street to topple their rulers through human agency. The question that needs to be answered by Turkish decision makers as urgently as possible is how to strike a balance between a pragmatic realpolitik orientation on the hand and an idea-politik orientation that aims at strengthening people power against oppressive rulers on the other. The longer Turkey appears to suffer from this dilemma, the less likely Turkey would appear to be a role model to emulate. The risk here is that a pragmatic foreign policy mentality that is mainly based on the idea of improving economic interdependency and Turkey’s growing salience in the settlement of regional political problems will not suffice for winning the hearts and minds of Middle Easterners in a smart manner.
Second, Turkey should make its preferences with respect to the region much clearer than as they appear to be perceived today. Even though observers of Turkish foreign policy seem to share in the view that whereas Turkey is very clear on what she does not want to see in its neighborhood, there lingers a high degree of confusion/ambiguity as to what Turkey wants.
Third, the declining prospects of Turkey’s membership in the European Union will certainly militate against the acceptability of the so-called Turkish model vis-à-vis other alternatives. Not only the majorities in the region would like to see Turkey become a member of the EU but also Turkey has so far benefited from the continuation of the EU accession process in the context of its increasing soft and hard power capabilities. Strong institutional links to the West is what makes Turkey a truly exceptional country in the Middle East, particularly in comparison to Iran.
Finally, for Turkey to become a role model for others to emulate, the internal transformation process within the country should culminate in liberal democracy, not illiberal democracy. The main responsibility in this regard falls on the shoulders of the ruling Turkish government. The way how the current government deals with opposition, state bureaucracy, ethnic groups, media, and neighbors will prove to be a litmus test of Turkey’s potential to serve as a role model.
February 14 2011
Doç. Dr. Tarık Oğuzlu, Bilkent Üniversitesi U.İ.B.
The shortest answer to this question is “yes, but”. ‘Yes’, because Turkey seems to possess all the advantages to show how a predominantly muslim society can successfully experience a functioning democracy, despite all the shortcomings. ‘But’, because each country in the Middle East has its own peculiar dynamics and pointing to other countries as role models would be against the dignity of indigenous societies. The people of the Middle East are particularly known for their predisposition to challenge external intrusion in their internal affairs. Stated somewhat differently, Turkey can be seen as a role-model as far as theoretical and aspirational dimensions of this question are concerned. Turkey is a prime example of how a predominantly Muslim society can merge Islamic religion and conservative values with secular state identity and liberal socio-economic order. Besides, given Turkey’s centuries-old functional and cooperative relations with the leading actors of the western international community, both multilaterally and bilaterally, others might look at Turkey as an example of how to develop friendly relations with the so-called imperialist and power-driven western countries. Looking through such glasses, Turkey will always be mentioned by those who wish geographies of Islam experience liberal-representative democracy as well as develop pragmatic/cooperative relations with western actors. However, the ones who continuously underline the value of following Turkey’s way would have to assess the applicability of the Turkish model against the internal dynamics in the region. The factors that appear to have paved the way for liberal democracy in Turkey, both internally and externally, might not be found in those Middle countries.
Yes
Theoretically speaking six characteristics of Turkey add up to Turkey’s role potential in this context. First, Turkish military has never in the past instigated coups with a particular view to coming to power and remaining there forever. Whenever the ‘pashas’ perceived that Turkey’s secular democracy was under serious risk and the country was on the precipice of anarchy, they intervened in politics. However, normalcy set in the country once elected civilians made a return to power with a consciousness of not repeating the same mistakes again. Besides, despite the fact that the majority of Turkish people have traditionally viewed the Military as the most respected institution and the guardian of the Republic, they have never tolerated long-term military rule. Turkish people do not want to see powerful pashas in power but competent and responsible civilians.
Second, the so-called Turkish ‘Islamists’ have gone through a radical and irreversible transformation process under the tutelage/supervision of secular security establishment. The lessons drawn from the past, particularly the post-modern coup in 1997, accelerated the transformation of these circles in the image of liberal democratic norms. Even though some ‘political Islamists’ in Turkey might have longed for an Islamic state from above, they have always remained in minority. The majority has tended to define Islam either as a religion or a culture, but not a political ideology. The idea that socially conservative pious Muslims could/might /should come to power and rule within the constraints of liberal-democracy seems to have been well internalized by the so-called Turkish political Islamists. Neither Iran nor Saudi Arabia constituted a role model for Turkish Islamists to emulate. Besides, Turkish Islamists have always proved to be as much nationalistic as, if not less than, the secular state elites who think they are entitled to protect the regime from all possible dangers. Nationalism has served to be a common platform on which both the secular elites and the so-called Islamists tried to justify their political existence. Needless to say, the kind of nationalism claimed by both has not only been defensive, suspicious of others, reactive and populist but also helped them secure legitimacy in the eyes of the Turkish people.
Third, Turkey has succeeded in developing cooperative relations with western countries and become member of almost all international organizations that represent the western international community. Turkey’s membership in NATO and the long way that she has gone so far on the way to EU membership are of particular value in this context. That Turkey has developed cooperative relations with liberal-democratic western countries matters because many countries in the Middle East came into existence following the political struggle between the Ottoman Empire and western powers. The West had not only played a vital role in the politics of the region during the age of empires but also shaped the counters of geopolitical realities of the region in the postwar era. The West has always had vital interest in the region, ranging from the preservation of Israel’s sovereignty and territorial existence to the protection of oil fields and routes, etc. That this region has become more and more important for the West in the post-9/11 era makes it undoubtedly clear that the countries in the Middle need to develop cooperative relations with the West if they wanted to survive and become legitimate parts of the global political system. Turkey’s practices with the West can be seen as example of how to do it. Turkey can speak to the West as someone from within.
Fourth, the global/regional geopolitical environment that has transpired in the wake of the 9/11 attacks and the US-led war in Iraq in 2003 further underlines the significance of the so-called Turkish model. As more and more people in the West have begun to believe that Islam and liberal democracy are inherently incompatible with each other and the followers of Islam are somehow potential sources of existential threats to the western way of life, the pressure on the people of the Middle East to demonstrate that Islam preaches peace and tolerance and does not hinder economic development and political liberalization has increased. Turkey can show the way how predominantly Muslim societies can successfully integrate with the existing global political-economic system while remaining true to their traditional societal values alongside this process.
Fifth, Turkey holds a distinctive advantage, for she has never adopted a ‘civilizing and patronizing’ rhetoric in the past. Neither the Ottoman Empire nor the Turkish Republic had put any claim to represent the highest stage of the human development and tried to impose a particular role-model onto others. Civilizing others has never become a constitutive part of Turkish national identity as well as a driving force of Turkish foreign policy. If growing number of people today argue that Turkey’s soft power in the Middle East has radically increased in recent years, this is mainly because of Turkey’s success in strengthening the quality of its democracy and economic development at home as well as adoption of civilian instruments in diplomacy abroad. Though Turkish decision makers have been frequently saying that the current regimes in the Middle East should work harder to meet the demands of their people, Ankara has also been one of those capitals that vehemently criticize the particular attempts at bringing democracy to the region from outside or at the point of a gun. That said, it would not be inappropriate to claim that Turkey’s soft power emanates from the fact that she leads by example.
Sixth, Turkey is also valuable for another reason. Even though the growing democratization and civilianization in the country has seriously undermined the patron-client type of relationship between Turkey and the West, this has not contributed to the erosion of Turkey’s value in the West. The more skeptical and critical Turkey has become of the West, most notably concerning some western policies in Turkey’s neighborhood, alongside its further democratization at home, the more valuable the West has begun find Turkey. The idea that Turkey’s cooperation needs to be earned, rather than should be taken for granted, has strengthened in parallel to Turkey’s liberal-democratic transformation. Despite the fact that democratization in the region might initially empower anti-western stances and the West in return view democratization of the region through alarming eyes, Turkey’s unique experiences suggest that such an outcome does not need to occur at all.
But
All the positive factors mentioned above in relation to the acceptability of the so-called Turkish model notwithstanding, there are some particular factors that appear to limit Turkey’s power of attraction in this context. The first point to mention is the apparent contradiction between the need on the part of the ruling Turkish government to pursue a pragmatic relationship with the rulers of incumbent autocratic regimes in the region and the growing desire of the people on the street to topple their rulers through human agency. The question that needs to be answered by Turkish decision makers as urgently as possible is how to strike a balance between a pragmatic realpolitik orientation on the hand and an idea-politik orientation that aims at strengthening people power against oppressive rulers on the other. The longer Turkey appears to suffer from this dilemma, the less likely Turkey would appear to be a role model to emulate. The risk here is that a pragmatic foreign policy mentality that is mainly based on the idea of improving economic interdependency and Turkey’s growing salience in the settlement of regional political problems will not suffice for winning the hearts and minds of Middle Easterners in a smart manner.
Second, Turkey should make its preferences with respect to the region much clearer than as they appear to be perceived today. Even though observers of Turkish foreign policy seem to share in the view that whereas Turkey is very clear on what she does not want to see in its neighborhood, there lingers a high degree of confusion/ambiguity as to what Turkey wants.
Third, the declining prospects of Turkey’s membership in the European Union will certainly militate against the acceptability of the so-called Turkish model vis-à-vis other alternatives. Not only the majorities in the region would like to see Turkey become a member of the EU but also Turkey has so far benefited from the continuation of the EU accession process in the context of its increasing soft and hard power capabilities. Strong institutional links to the West is what makes Turkey a truly exceptional country in the Middle East, particularly in comparison to Iran.
Finally, for Turkey to become a role model for others to emulate, the internal transformation process within the country should culminate in liberal democracy, not illiberal democracy. The main responsibility in this regard falls on the shoulders of the ruling Turkish government. The way how the current government deals with opposition, state bureaucracy, ethnic groups, media, and neighbors will prove to be a litmus test of Turkey’s potential to serve as a role model.
February 14 2011
Saturday, 12 February 2011
Turkmen village of YAYCHI: Student killed
Friday 11th February 2011
Kirkuk:
#1: A student has been killed in an explosion of a "strange device," south of northern Iraq's oil-rich city of Kirkuk on Friday night, according to a source representing the Joint Coordination Center in Kirkuk on Saturday.
"A strange device, belonging to the former Iraqi Army, blew off in Yaychi village, 20 kms southwest of Kirkuk, when a 21-year-old student had been digging in the area of blast on Friday night," the source told Aswat al-Iraq news agency.
Kirkuk:
#1: A student has been killed in an explosion of a "strange device," south of northern Iraq's oil-rich city of Kirkuk on Friday night, according to a source representing the Joint Coordination Center in Kirkuk on Saturday.
"A strange device, belonging to the former Iraqi Army, blew off in Yaychi village, 20 kms southwest of Kirkuk, when a 21-year-old student had been digging in the area of blast on Friday night," the source told Aswat al-Iraq news agency.
Thursday, 10 February 2011
"Magic tree seeds" to purify dirty water
Humanitarian news and analysis
a service of the UN Office for the Coordination of Humanitarian Affairs
GLOBAL: “Magic tree seeds” to purify dirty water
The technique is not new. Communities in Sudan have been using the multi-purpose Moringa tree as a source of food and as a water purifier for centuries. The plant is fast-growing, nutritious, edible and drought resistant, and can be grown in your backyard. Its seeds are soft and can be crushed using everyday tools, such as a spoon and a bowl. (see video) The ability to purify water using such accessible techniques, and others has significant life-saving potential.
Factbox
Seed filtration steps
a)Pick and dry the seeds
b)Grind seeds into powder
c)Mix the powder with a little water to make a paste
d)Add paste to the dirty water
e)Stir
f)Set container aside to let it settle
g)After 1-2 hours, pour water into a clean container
Globally, approximately 1.1 billion people do not have access to drinking water and diarrhoea remains the leading cause of illness and death, according to the latest UN Office for the Coordination of Humanitarian Affairs report.
With the number of people without access to safe water expected to rise to two billion by 2025, several independent Moringa tree cultivation projects have started in the past few years.
Moringa plantations in Ghana In the Breman Baako village of Ghana, the Moringa Community organization has cultivated Moringa plantations which several thousand people live off as a food source. “The Moringa is protein and vitamin rich, so people eat the leaves and use the seeds as a spice on food,” said Abu Bakkar Abdulai, Ghana country director of the Moringa Community. “But there is a need for clean water so we are trying to inform the communities about this other technique as well.”
Limitations
While the technique has potential, Kebreab Ghebremichael, a water purification expert with the UN Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO) Institute for Water Education, says it would be best used at the household level.
“The technique is easy and inexpensive and many people already have this tree in their backyards,” said Ghebremichael, who studied the Moringa tree seed purifying technique for his PhD. "However, non-processed Moringa cannot be used in centralized large water systems… because the organic content from the seed may give taste and odour problems if it stands for a long time before consumption.”
The Moringa seed purification technique works best for purifying surface water, such as rivers, streams, lakes and ditches, but not for underground water sources. So it would not be able to resolve the problem of natural arsenic poisoning that afflicts many populations in Asia. “This method is not a silver bullet, but could be used during emergencies and where people have no resources to treat the water they drink from,” Lea said.
cm/ds/cm
a service of the UN Office for the Coordination of Humanitarian Affairs
GLOBAL: “Magic tree seeds” to purify dirty water
http://www.irinnews.org/Report.aspx?Reportid=91879
BANGKOK, 10 February 2011 (IRIN) - One solution to the water woes of many of the world’s poor may lie in the pea-sized seeds of the widely grown Moringa oleifera tree, experts say. “The Moringa oleifera [seed technique] can be an important, sustainable and affordable method towards waterborne disease reduction and can improve the quality of life for a large proportion of the poor,” Micheal Lea, author and researcher with Clearinghouse, an Ottawa-based organization researching low-cost water purification technologies, told IRIN. According to Lea’s 2010 publication, seeds from the Moringa, a tree (also described as a shrub) which grows in Africa, Central and South America, the Indian subcontinent and Southeast Asia, can be crushed into a powder and mixed with surface water to produce a 90-99 percent bacterial reduction, making untreated water safely drinkable.
The technique is not new. Communities in Sudan have been using the multi-purpose Moringa tree as a source of food and as a water purifier for centuries. The plant is fast-growing, nutritious, edible and drought resistant, and can be grown in your backyard. Its seeds are soft and can be crushed using everyday tools, such as a spoon and a bowl. (see video) The ability to purify water using such accessible techniques, and others has significant life-saving potential.
Factbox
Seed filtration steps
a)Pick and dry the seeds
b)Grind seeds into powder
c)Mix the powder with a little water to make a paste
d)Add paste to the dirty water
e)Stir
f)Set container aside to let it settle
g)After 1-2 hours, pour water into a clean container
Globally, approximately 1.1 billion people do not have access to drinking water and diarrhoea remains the leading cause of illness and death, according to the latest UN Office for the Coordination of Humanitarian Affairs report.
With the number of people without access to safe water expected to rise to two billion by 2025, several independent Moringa tree cultivation projects have started in the past few years.
Moringa plantations in Ghana In the Breman Baako village of Ghana, the Moringa Community organization has cultivated Moringa plantations which several thousand people live off as a food source. “The Moringa is protein and vitamin rich, so people eat the leaves and use the seeds as a spice on food,” said Abu Bakkar Abdulai, Ghana country director of the Moringa Community. “But there is a need for clean water so we are trying to inform the communities about this other technique as well.”
Limitations
While the technique has potential, Kebreab Ghebremichael, a water purification expert with the UN Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO) Institute for Water Education, says it would be best used at the household level.
“The technique is easy and inexpensive and many people already have this tree in their backyards,” said Ghebremichael, who studied the Moringa tree seed purifying technique for his PhD. "However, non-processed Moringa cannot be used in centralized large water systems… because the organic content from the seed may give taste and odour problems if it stands for a long time before consumption.”
The Moringa seed purification technique works best for purifying surface water, such as rivers, streams, lakes and ditches, but not for underground water sources. So it would not be able to resolve the problem of natural arsenic poisoning that afflicts many populations in Asia. “This method is not a silver bullet, but could be used during emergencies and where people have no resources to treat the water they drink from,” Lea said.
cm/ds/cm
Saturday, 5 February 2011
Kerkük Kalesi Gökkümbet-Kirkuk Castle Gökkümbet-Turkmeneli قلعة كركوك التركمانية
Kerkük Kalesi Gökkümbet
Kirkuk Castle Gökkümbet-Turkmeneli
قلعة كركوك التركمانية
Photo album by Karakoyunlu22
Photo album by Karakoyunlu22
Irak'ta Türkmen yüzbaşıya saldırı
Irak’ın batısındaki Selahettin iline bağlı Türkmenlerin çoğunluk oluşturduğu Tuzhurmatu ilçesinde dün akşam saat 19:00 sıralarında Türkmen kökenli Tuzhurmatu Terörle Mücadele Şubesi müdürü yüzbaşı Abbas Nuri kimliği belirsiz kişiler tarafından üç oğlu ile birlikte kurşun yağmuruna tutuldu. Olayda Nuri ve bir oğlu ağır yaralanırken diğer iki oğlu hayatını kaybetti.
Ardı arkası gelmeyen şiddet, Irak’ta can almaya devam ediyor. Patlamaların yanı sıra silahlı saldırılar da her geçen gün kan akıtmaya devam ediyor. Irak’ın çeşitli bölgelerinde olduğu gibi Türkmenlerin yaşadığı bölgelerde de bu şiddetin her türlüsü yaşanıyor. Ancak dikkat çeken şey Türkmenlerin olduğu bölgelerde bu olaylar sadece Türkmenleri hedef alıyor. Çoğu saldırılarda vatandaşlar hedef alınsa da bazen de Türkmen yetkililer hedef alınıyor.
Irak’ın batısındaki Selahettin iline bağlı Türkmenlerin çoğunluk oluşturduğu Tuzhurmatu ilçesinde dün akşam saat 19:00 sıralarında Türkmen kökenli Tuzhurmatu Terörle Mücadele Şubesi müdürü yüzbaşı Abbas Nuri kimliği belirsiz kişiler tarafından üç oğlu ile birlikte kurşun yağmuruna tutuldu.
İlçenin Mustafa Ağa mahallesinde meydana gelen saldırıda 3 kişi, Nuri ve çocuklarının kullandığı arabanın etrafını kuşatarak otomatik silahlarla taradılar. Kısa süre sonra olay yerine gelen ambulanslar yaralıları hastaneye kaldırdılar ancak yaralananlardan biri olay yerinde hayatını kaybetti diğeri ise hastanede hayatını kaybetti.
Olayda terörle Mücadele Şubesi Müdürü Abbas Nuri ve bir oğlu ağır yaralanırken diğer iki oğlu hayatını kaybetti. Bugün yüzlerce insanın katıldığı cenazeye Irak Türkmen Cephesi yetkilileri de büyük bir heyetle katıldı. Cenazede ölenlerin yakınları gözyaşlarını tutamadılar. İki oğlu toprağa verilirken Nuri küçük oğluyla birlikte hastanede ölümle boğuşuyor. İlçedeki polis olay hakkında soruşturma başlattı.
Ardı arkası gelmeyen şiddet, Irak’ta can almaya devam ediyor. Patlamaların yanı sıra silahlı saldırılar da her geçen gün kan akıtmaya devam ediyor. Irak’ın çeşitli bölgelerinde olduğu gibi Türkmenlerin yaşadığı bölgelerde de bu şiddetin her türlüsü yaşanıyor. Ancak dikkat çeken şey Türkmenlerin olduğu bölgelerde bu olaylar sadece Türkmenleri hedef alıyor. Çoğu saldırılarda vatandaşlar hedef alınsa da bazen de Türkmen yetkililer hedef alınıyor.
Irak’ın batısındaki Selahettin iline bağlı Türkmenlerin çoğunluk oluşturduğu Tuzhurmatu ilçesinde dün akşam saat 19:00 sıralarında Türkmen kökenli Tuzhurmatu Terörle Mücadele Şubesi müdürü yüzbaşı Abbas Nuri kimliği belirsiz kişiler tarafından üç oğlu ile birlikte kurşun yağmuruna tutuldu.
İlçenin Mustafa Ağa mahallesinde meydana gelen saldırıda 3 kişi, Nuri ve çocuklarının kullandığı arabanın etrafını kuşatarak otomatik silahlarla taradılar. Kısa süre sonra olay yerine gelen ambulanslar yaralıları hastaneye kaldırdılar ancak yaralananlardan biri olay yerinde hayatını kaybetti diğeri ise hastanede hayatını kaybetti.
Olayda terörle Mücadele Şubesi Müdürü Abbas Nuri ve bir oğlu ağır yaralanırken diğer iki oğlu hayatını kaybetti. Bugün yüzlerce insanın katıldığı cenazeye Irak Türkmen Cephesi yetkilileri de büyük bir heyetle katıldı. Cenazede ölenlerin yakınları gözyaşlarını tutamadılar. İki oğlu toprağa verilirken Nuri küçük oğluyla birlikte hastanede ölümle boğuşuyor. İlçedeki polis olay hakkında soruşturma başlattı.
Hapishaneler, Diktatörler, Acı olaylar
Yazan: Sadun KÖPRÜLÜ
Tüm ülkelerde yaşayan İnsanlar, özellikle dünya Türklerin topraklarında, iç inencinden, dolayı, ve Milli davasına, mücadelesine inanarak, dikta rejimler tarafından hapishaneye atılarak, düşenler, hiçbir zaman üzülerek, yollarından dönmeden, daha fazla gönülden Milletlerine, yurtlarına, topraklarına, bayraklarına, ilkelerine bağlılık ile, iç Milli mücadele duyguları ile Milli davalarını savunarak, kan, can vermek üzere tüm acılara, baskılara katlanarak, özveride bulunurdular baş eğmeden, paraya satılmadan haklarını savundular.
Hapishane günleri, onlara ne kadar acı, çileli, baskılı olursa bile aldırmadan, ölüm yaşam arasında sonuçlanan toplumdan uzak olan bu tutsaklık durum, çok üzücü olmak ile dört duvarının arasında dünya Türkleri yaşam özgürlüğünü kayıp ederek, tüm haklardan yoksun kalmaktadırlar, özellikle politika ile mili dava ile ilgili tutuklananlar, dehada kötü anlarda yaşayarak, günlük olarak, işkence ile baş başa yaşamaya dayanarak, inançlarından dolayı tüm acıya kaplanarak kitap, basın yasak olması yanında, radyo haberleri dinmek bile yasaklanmıştır.
Dünyadan haberleri kesilerek, çileler, acı anlar ile günlerin geçmesi de çok zor olmaktadır.
Çünkü Hapishane ürkütücüdür, düşündürücüdür.
Dünya Türkleri olarak, bu baskılı, Milli konuları yaşayarak, Türklükten, Türkiye sevgisinden, aşkından hapis olan Türklerinin acı durumları ile dikta rejim devletler tarafından baskılar artarak, her zaman verilen aflarının dışında Türkler kalırlardır, birçok Türkler dünyanın her bir yerinde, hapiste olarak, özgürlüğünü kayıp etmek ile milli ilkelerinden vazgeçmeden, haklarını elde etmek için, haklarını savunmak için doğruyu konuştuklarından, milletlerini düşündüklerinden sevdiklerinden dolayı, hapishanelere bırakılmışlardır.
Türk milliyetçileri milli davalarından dolayı, en önemli günlerini, gençliklerini uzun yıllarını işkence dolu hapishanelerde geçirmişlerdir.
İç milli duygularını, Türk ilkelerini savunduklarından dolayı, tüm Türk dünyasında, dönemin dikta rejimleri tarafından birçok Türkler yıllarca hapishanelerde yatılmışlardır ve birçok insanlarda yaşamlarını bitirmiştir, şehit olmuştur.
Ölüme, korkuya karşı Hapishanede milli davadan dolayı, yargılananlar bu süreden yaralanarak, gizli olursa da gecenin son saatlerinde bile, okumayı bir görev diye almışlardır, kendilerini yetirmişlerdir, büyük çabalar elde ederek, gelecek günler için, milli bir projeler başlatmaları millet için gerekmektedir.
Hapishaneden birçok insanlar yararlanarak okuyarak, kendisini yetirerek, millet tarafından
Büyük diplomasını almıştır, aydın olmuştur daha fazla milleti için çalışkan olmaya çapalar göstermiştir.
Saddam dönemi Irak’ta hapishane kolay olmadan, Hapishanelerdeki işkence, baskı sorunlar ile yaşamak, dehada işkenceli, tehlikeli olmuştur.
İnsanlar sıkıyönetim altında okuma, yazma yasaklığı yanında, Saddam’ın önemli saray güçleri, Abu Garip gibi ve Irak’ın başka hapishaneleri yürütmekteydiler, Hapishanede kalacağımız sürede, yapacağımız çalışmalarda, kendimizi verimli bilgili, politikçi olarak, yaşayacağımız tüm zorluklara karşı, hapishanede yeni bir kuşağın varlığını, geleceğini planlayarak, milli davamızı onlara anlatarak, bırakarak, milletimize daha fazla yararlı olacaklarımızı, önceden ön sıraya almaktaydık.
Hapishanede okumuş olduğumuz kitaplardan almış olduğumuz milli politikayı, dışarıya çıkararak, yansıtarak bilgi dolu ürünlerin önemlisini kuşaklarımıza aktararak, gelecek parlak yaşamlarının umutlarını gerçekleştirmeliyiz.
Hapislerle karşı Saddam ve tüm Türk dünyasında kıyıcılar tarafından işlenen şiddet, işkence, baskıları uygulayanlar, duyarsız olarak düşmancasına insanların elinden özgürlüğünü almaları yanında, onlara hiçbir yaşam hakkı vermeden, yok etmeye sinsi politikalar ile bıktırmak ile hayattan bezdirmeye çalışmaktadırlar.
Hapishanede olduğu gibi, bugün devletinin bir bölüm yerlerinde, koltuk hastası olan insanlar ellerinde olan görevleriyle, diktatörlük payesini aşmaya çalışarak, her ne türlü olursa da insanları kendi çıkarları için, kullanmaya çalışarak, insanları yaşamdan, dünyadan bıktırmaya çalışarak, kendilerini üst düzeyde görerek, başkalarını yok etmeye, yok saymaya ellerinden geldikte baskılı yöntemleri yürüterek, insanları küçüksemek ile güzel dünyayı onlara dar etmek ile yalnız kendilerini aydın, bilgili görmektedirler ve milletini sever mücadeleci insanlara her bir yolu deneyerek, baskı yapmaktadırlar, Saddam döneminde baskılar, acılar gören Türkler bu günde Saddam’ın kopyaları, uşakları ve işbirlikçileri, hainler tarafından görmektedirler ve onlara her türlü düşmanlık, sevmemek uygulamaktadır.
Dünyamızı hapishaneye döndürmek
İle başkalarına acılar vererek, onları usandırmak ile hapishane gönlerini andırmaya uğraşıyorlar, Dava sahibi Mücadeleci Türkleri sevmeyenlerde, bir görev sahibi oldukları zaman, dünya yüzünü hapishane gibi dar etmeye çalışarak, gardiyan olmayı isterler.
Saddam döneminde Irak siyasi Abu garip hapishanesinde, uzun yıllardan güçsüz, umutsuz olarak, insanlar yaşamaktaydı. ve her türlü kendi milli dava görüşünden ve bir siyasi parti, milli duygudan dolayı ömürlerinin baharını, güzel günleri rejime karşı hapishanede geçirmek ile, her türlü baskı, işkenceye maruz kalarak, her bir haklardan yoksun kalarak, bu acı günlerde unutulmuş bir duruma gelerek, Milli duygusundan dolayı, ölmeyen millet, vatan için dili, bayrağı için her gün yeni umutlar ile yaşamaktadırlar.
Saddam rejimi döneminde, birçok politikacılar, yazar, şair, ses sanatçılar şahsiyetler 1979 yılında ve Saddam rejimi düştükten sonra, 9 Nisan 2003 tarihinde, Amerika işgalinden sonra, Kuzey Irak yönetimi tarafından birçok hapishanelerde, çok sayıda Irak Türkleri uzun yılardan beri, tüm baskı, işkencelere rağmen yaşamını ölüm kalım anlarında sürdürmektedir.
Birçok Telafer, Kerkük, Erbil, Yengice, Tuzhurmatu, Altunköprü, Türkleri Deloka, Mahmur, Süleymaniye Asayiş, Zanharı, Karaçolan, Dahuk, Akra, Kandil hapishanelerinde ve Amerika tarafından yönetilen Abu Garip hapishanelerinde yaşamaktadırlar.
Ve birçok Türkmenler Saddam döneminde ve bugünde, kaybolmuşlardır, izleri bile hala görünmemiştir,
Saddam döneminde 17 yıl Türkiye, Türklükten dolayı kalmış olduğum Abu Garip hapishanesi, fitil gibi işleyen bir yara olarak, gençlik günlerini burada yaşayarak, o günlerinin izleri acıları canımın her bir yerinde kalarak, sızlamaktadır, bu acıları gecenin son saatlerinde, kalemle kâğıtlara dökerek, yazarak gizli olarak annemin görüş gününde, saklamaları ile eve gönderdim, onu gizli bir yerde sakladıktan sonra, günü gelecek diye, gün ışığına çıkarak, bu milli yolda baş, can koyanlara, Saddam rejiminin geçmiş acı, işkencelerini anlatacaktır.
Abu Garip hapishanesinde, kendi, kendime gecelerin son saatlerde, sesiz olarak, bu gibi değerli yazıları, şiirleri yazarak, her şeyin yasak olmasına rağmen, ölümü, korkuyu başa, göze alarak, hep okudum, yazdım bu kötü rejimi, tüm dünyaya anlatarak, tüm dikta rejimlere, bir ders olmalıdır, Saddam rejimin sonu BM, İnsan hakları ve Türkiye Cumhuriyetinin baskısı ile, özgür olduktan sonra, yazdıklarımı ve usumda kalanları kâğıtlara dökerek, Nasıl olursa büyük Türk milletim ile, bu acıları paylaşarak, Türklerin tüm Türk dünyasında, neler çektiklerini bildirmek için, bu kutsal görevi başarmalıyız,
yalnız Irak Türkleri değil, Rusya, Türkistan, Suriye, Filistin, İran, Batı Trakya, Uygur, Kırım, Kafkasya, Kosava ve dünyanın her yerinde, bu acıları Türkler çekmişlerdir, ve çekmektedirler, dünyaları bile zindana dönmüştü.
Nemrut geliş sıraları ile, Mussolini 1992, Stalin 1924, Hitler 1933 -aynı sıralamada anılması gereken Franco'yu (1936), büyük çapta dış müdahaleler sonucu iktidara geldiği için, ele almıyorum, Siyonist Örneğin elleri arkasından bağlandı ve sorgucular kollarını havaya kaldırıp bükmeye başladılar. Çok acı veren bu pozisyonda uzun süre tuttular.
Daha sonra vücuduna elektrik verdiler. Dili ve cinsel organı da dâhil olmak üzere tüm vücuduna elektrik veriliyordu. Bacaklarına ahşap elektrik sopalarla vuruyorlardı.
Hapisler korkmadan, İşkenceye karşı mücadelede ederek, zorluklar ve acı olaylarda artarak, hiçte değişemezdi.
İşkencenin herhangi belli bir siyasi sisteme özel olmaktaydı, en çok bu işkence Türklere karşı idi, işkence, baskılar Saddam’a benzer diktatörlüklerde olduğu gibi, demokrasilerde de, askeri hükümetlerde olduğu gibi, sivil hükümetlerde de meydana gelmekteydi.
Hapishane, tutuk evlerinde, işkence kurbanlarının, siyasi tutukluları milli, inançlarından dolayı olduğu kadar Türk kimlikleri nedeniyle, hedef alınanlar olduğu da, bir o kadar açıktır.
Kurbanlar Saddam döneminde, Amerika, Kürt Peşmergeler Mesut Barzani ve sonraki dönemde erkek, kadın, çocuklardır Türk olma nedeni ile tüm acıları, ölümü, yalnız daha fazla onlar yaşamaktadırlar. Özellikle Kerkük, Erbil, Telafer, Altunköprü, Tuzhurmatu, Tazehurmatu, Tisin, Beşir Türkleri görmekteydiler.
İşkence, idamlar dünyanın birçok yerlerde yasaklanarak, insan hakları her tür işkenceye karşı durmak ile BM kıyıcı insanlık Dışı onur kırıcı yakma, yandırma, kezzap suyu dökmek, asmak, kesmek en çok siyasi durumlarda yapılan ihlalleri kapsamaktaydı, yene dikta rejimleri hiçbir rapor uyarıya uymadan, insanlık dişi tüm baskı ile acı ile her türlü işkencelerini sürdürmekteydiler.
Korkutma, ya da baskı amaçlı, ya da “ ayrımcılığa dayanan herhangi bir siyasi neden ile, muhaberat, emniyet tarafından her tutuklu kişiye fiziksel ve ruhsal olarak, ağır acı işkence veya ıstırap veren kasten yapılarak, konuşmak itiraf elde etmek amacı ile, her türlü kötü muamele, baskılar, işkenceler yapılmaktaydı.
İnsanlara bedensel ceza bir organın kesilmesi, damgalama, kamçılama ve kırbaçlama gibi işkence ile kötü muamele tüm diktatör kıyıcı rejimler tarafından uygulanırdı.
Bir gün işkence sırasında, beni betondan yapılan bir yatağa uzatarak, ellerimi halkalara kelepçelediler, bağladılar ve sonra ayaklarımı zincire vurarak, zincirleri halkalara kelepçelediler. Birkaç defa levhayla vurarak ve onu üzerimde ayak parmaklarımın üç tırnağını sökmeye başladılar.
Beni öldüreceklerini sandım.
48 saat kadar yalnız olarak, tek başıma bırakılarak, hep işkence sürmekteydi.
Saddam rejimi bizlere düşmanlığı artarak, işkence yapmada başkalarına karşı ayrımcılık yaparak, Türkmenlere karşı durum başka değişirdi, Türkmenler siyasi veya etnik gruptan ise, onları insanlıktan uzaklaştırma süreci daha kötü olurdu, farklı uygulama, yok etme politikası uzun tarihten günümüze kadar olmuştur.
Ayrımcılığa uğrayan Türkmenler insan haklarını savunma mücadelesi için, onlara çok önemli sayılırdır.
Her gün Türkmenlere karşı bu ayrımcılık kendisini gerek aile içi şiddet, gerekse ırkçılık düşmanlığı biçiminde şiddet olarak, gösteriliyordu.
Bu dönemde Teknolojik gelişmeler alanında, hem işkence yöntemlerini, hem de onurla mücadele etme yollarını etkilemiştir.
Beni Bağdat’ta bulunan gizli Irak servisi olan Muhaberatta götürmek için, yaklaşık 50 dakika sonra bir yere geldik. Arabada sürekli dövdüler. Dayak ve işkence yaklaşık birkaç saat kadar sürdü. Daha sonra arabadan indirdiler. Dayak ve tehdit burada da devam etti. Bu sırada göz bağım açıldı, tam olarak etrafta olanları iyice görmeye başladım, idamlar, kanlar, canlar, başlar hepsi birden birbirinden ayrılmış durumda, başka bir yerde, insanlar demirlere, Direklere asılı ölüm halında duruyordular,
tekrar gözümü bağladılar ama işkenceler tüm yönü ile hızı ile artmaktaydı, gözüm bağlı olduğu için, tekrar etrafımda olanların kim olduğunu fark edemiyordum.
Irak Türklerine yapılan zulmün uygulanan soykırımı ise, insanlık tarihinde az rastlanan bir af edilmeyen bir olaydı.
İnsanları adının bile ürperttiği, korktuğu ölüm adasındaki hapishaneden toplama kampına yıllar sonra insanları tekrar toplayarak, bir bölümünü kurşuna dizerek, çok sayıda insanlara aylarca buralarda acı, işkence çektirmesini ilk günden son gününe kadar görüp yaşadım, artık her yerden ölüm, kan kokusu yükseliyordu.
Son günlerde, Arap Baas Partisi'nin aldığı bir kararla, artık bu ülkede Türk ismi, kalıntıları yapıtları ve Türk varlığı diye bir şey kalmayacaktı diye planlı çalışmalarda bulundular, idam ile ölüm ile korkutarak, zorlu olarak insanları Arap yazdırdılar. Türk nüfusun yüzde onunun imha edilmesi bile Saddam yönetimi tarafından göze alınmıştır.
Bu asrın sonunda bu tutuklamalar, kurşuna dizme olayları, Irakta tüm hızıyla yaşanıyordu. Türk'ün yok olmasına dünya kamuoyu bile göz ses çıkarmadan yummaktaydı.
Bizler şu anda, böyle bir aptal politikanın mağdurları, özverileri olarak, arkamızda gözü yaşlı ana, babalar, bacılar, kardeşler, eşler, çocuklar ve akrabalar, dostlar sevgililer bırakmışız. İdam olmuşuz ağaçlara asılmışız, yok olmuşuz suçumuz ise Türk olmak nedeni ile kimliği ile.
Yüzlerce Türkler Irakta olduğu gibi Türk dünyasında tutsaklık durumunda olarak, eski Sovyetler birliği Rusya, Tataristan, Tacikistan, Özbekistan, Kazakistan, Türkmenistan, Kırgızistan, Azerbaycan, İran Avşar, Kağşar, Tebriz, Erdebil, Tahran, Horasan, Urumya Türkleri, Çin Türkistan, Uygur, Batı Trakya, Suriye, İran, Irak Türkleri ve tüm Türkler bu acı durumları yaşamışlardır
Ve asimilasyon politikasına uğrayarak, yüz binlerce Türkler idam olarak, kurşuna dizildiler, yerlerinden, yurtlarından, topraklarından uzaklaştırıldılar, katliamlara, soykırımlara maruz kalmışlardır,
Artık büyük Türk devleti kurulunca bu kimsesiz, zavallı insanların, şehitlerimizin hakları bin katına kadar alınacaktır.
1979 yılında tutuklandığım sırada, gizli olarak bir yıl dört ay gizli yerlerde bulunarak, habersiz kalmıştım, günde dört defa hızlı işkenceler sürerek, Bağdat Muhaberat tutuk evinde, baskı, işkenceler dolu bir hücreye, bir katlı görünen bir yatak odası olarak, avluda bulunan bir koğuşa attılar, döşek, battaniye gibi, hiçbir şey yoktur, bir koru yerde uzanarak, hiçbir koğuşta soba kaloriferde yok idi. bu koğuş kış günü buzdolabını yansıtıyormuş, geceler aç, uykusuz geçerek, rahatsız olarak, hiçbir kimse uyumak bilmiyordu, sürekli işkence ara vermeden sürmekteydi.
Sabahın ilk saatlerinde, yaşamış olduğum işkence koğuşundan, vurarak aldılar beni bodrumun alt katına indirdiler ameliyat odası diye biliniyordu, ismimi numara diye söylemeye başladılar, arkadaşlarımı, akraba, tanındıklarımı, yedi bin sülalemi bilmek istediler, bir türlü nerde olduğumu bile bilmiyordum, Ama bir cehennemden farkı yoktur, buralar hep işkence hep korkutmaya, yandırma, dağlama her taraftan kan kokusu vardır,
Burası gizli bilinmeyen bir yer idi, geceleri uyurken ellerim başımın altında yastıksız, döşeksiz, geceler çok korkulu, uzun tükenmiyordu, bitmiyordu gözlerimiz tavanda, kapının açılışında şıraklanmasında sonumuzun gelecek diye, ölümü, korku ile her an yaşıyorduk. Alıp götürecekler, idama ben hep düşünüyordum.
Her an kapı açılır, çıkın korkusu ise içimizden yaşayarak, eksik olmuyordu ve günde defalarca korku, işkence ne zaman bitecekti bu kâbus baskı, acılar, birkaç yıldan sonra kardeşim Ümitten ayrıldım, önceleri babam da özgür olmuştur, Ümit Kardeşimin özgür olması beni çok sevindirdi, nasıl olursa birimizin kurtarması ailemiz için iyi olacaktır, Hapishanede yalnızlık da sıkıcıydı, tek başıma kalmıştım.
Yatağa uzandığım an. Geçmiş yıllarımı çocukluğumu, okul hayatımı ilk, orta, lise, üniversite ve derslerimi, deflerimi düşünüyordum. önce o günler canlı olarak, karşımda canlandı, hafızamda, artık bir çok ülkelerde insan ölüm ile, göz yaşı ile, acı ile yaşamaktaydı.
O an ki okumuş olduğum Atom bombası ile yok olan Hiroşima ve Nagasakaki, Türkistan geceleri İran rejimi Şah Rıza pehlevi 50 bin Türk’ü öldürmesi Azap toprakları, Kerkük 14 Temmuz1959 katliamı, 28 Mart Altunköprü, katliamı olayında binlerce suçsuz yere ölenler, beni bu gecede uyutmuyordu, bende ölmek istiyordum hala Tutsak dünya Türklerinin öyküleri, dramları karşımda canlısı gibi, sesim çıkmıyordu, içimden bağırmak geliyordu, çok dertli özgün, çileli idim, o kadar Türk insanların acılarını paylaşmak ile, kendi acılarımı unutmuştum.
Hiroşima, Türkistan, Uygur, İran, Irak, Çeçenistan, Filistin, Suriye, Karabağ, Kıbrıs, Azerbaycan, Kızıl deriler, Kafkasya, Bosna Hersek, Bulgaristan, Azerbaycan, Kıbrıs, Kaşğar, Türkmen Sahra, Tebriz, Avşar, Horasan, Kosava, Kırım, Kırgızistan, Karabağ Türkleri derdinize, acınıza, çilenize vermiş olduğunuz şehitlerinize saygıyı ile sevgi ile milli mücadelelinize destek oluyoruz, sizleri seviyoruz unutmuyoruz, artık bu vermiş olduğumuz şehitler, Türk dünyası gökyüzünde, parlak ışık saçan büyük coşku ile birer, birer simge olmuşlardır.
Milletimizi kurtaran Oğuz han, Atilla, Cengiz han, Şah Şamil, Kara Murat, Sultan Fatih, Alparslan, Enver, Niyazi Paşa, Atatürk Mustafa Kemal paşa, Nihat Astsız, Kırım oğlu, Türkeş, Elçi Bey, Ata Hayrullah, Kasım Neftçi, Necdet Koçak, Abdullah Abdurrahman, Çeçenistan lideri Cohar Musayevich Dudaev' gibi yollarımızı, geleceklerimizi aydınlatan, Türk dünyamıza yeniden doğan bir güneştiler onlar bizlerin elçileri bizlere aydın ışığın saçanlar yollarımızı aydınlatanlardır.
Artık vermiş olduğumuz şehitleri insanların acılarını, mücadelelerini yüreğimizin, gönlümüzün en derinden duymalıyız, acılarına ortak olarak, onları mücadelelimizde yazılarımıza dile getirmeliyiz, acı verenleri, katliam yapanları, gözyaşı döktürenleri, insanları öldürenleri çocukları öksüz
Bırakanları ve düşmanlara uşaklık yapanları bir an önce cezalandırmalıyız, haklarını yasa yolu ile almalıyız Allah’ın buyurduğu gibi almalıyız.
Abu Garip hapishanesinde ve Türk dünyasının
Birçok yerinde, Türklere karşı şiddet yeğinlik artmaktaydı, bu şiddet insanlar kimliğini milli görüşlerini savunmak ile daha çok insanlar otorite sağlamak ile hayatlarını tehdit demektedir ve sindirecektiler ve insanlarda zarar etki yaratmak ile psikolojik davranışlar bilinçli olarak, insanlara şiddet uygulanmak ile, buda işkence yapan karşı taraf insanlar arasında, ayrımcılık sağlamak ile, fiziksel şiddet uygulaması, dikta rejimler tarafından gündem olarak, yerini almıştır, ayrıca insanlara yapılan şiddet bir bölüm, korum kuruşları dikta rejimlerin örnekler vermek gerekir, Saddam’ın kuruluşları Şiddet yanında baskıda yapılmaktadır,
Bireylerin kişisel özgürlüklerini konuşmuş oldukları dillerini, özelliklerini engelleyen, dikta rejimler, kendi iradeleri ve istekleri koltuklarına umutlarına karşı duran düşünmelerini tek planı toplumda olanları yok etmektiri.
Kıyıcı düşmanlar Türklerin düşünce, ilkelerine karşı durmaktırlar ve engeller bırakmaktadırlar.
Dikta rejimler tarafından uygulanan Baskı, fiziksel şiddet kapsamlı olarak, baskı açık, ya da gizli olarak, şiddetin birçok bölüm işkencenin parçası, ya da bir biçimi sayılmaktadır, Saddam rejiminin bu şiddet, işkencelerinden, baskılarından, itmek, vurmak, tekmelemek, yere yatırmak, sürüklemek, saçlarını yolmak, tehlikeli aletlerle vücuduna yandırmak, yakmak, asmak, insanları istediklerinden yok etmek, sindirmekte, kimliğini silmek, fiziksel şiddetten sayılarak, baskı, işkence, şiddet uygulamanın tek nedeni ise, daha çok bir sonuca varmak amacı ile bireylerin konuşmasını istemektir, boşu, boşuna zorluk ile insanlarının yalan olursa bile adlarını vermektir, konuşturmaktır.
Dünya dikta rejimleri bireylerin, kişisel özgürlüklerini, konuşmuş olduğu dillerini, özelliklerinin engellemek için, her kese şiddet, belirli bir amaçla, kişileri belirli şekillerde, genelliklede kendi çıkarları, ya da istekleri aleyhine hareket edenleri kapsamak ile ortadan kaldırmak, yok etmeye yönelmektedir.
İşkence, şiddet yanında dikta rejimler insanlara baskı, zorlamak ile konuşmalar alınmaktadır baskılarının tek amacı ise, birine bir şey yaptırmak için, zor kullanmak, kişiyi bir şey yaptırmaya, zorlamaktır ve yalan olsa bile konuşturmaktır.
.
Devletlerde dikta rejimin baskı uygulaması sıklıkla, gündeme gelen insan hak ihlallerinin başında yer alan uygulamalardandır ve insanları ayrımcılık nedeni ile, toplumdan ayırmak, uzaklaştırmaktır.
Her yıl dünyanın her yerinde, özellik ile Türk dünyasında, Türkler baskılara maruz kalarak, yüzlerce insanlar baskıyla ölüm altına alınarak, can vermektedirler.
İnsanlara baskı uygulama, otoriteye ve güce sahip konumda olanların, gücü olmakla, diktatörler kendilerine, tabi olanlara yanlarında, olanlara, destek verenlere, ya da onlarında, olduklarını düşündüklerine, yakınlık gösterenlere, ya da destek verenlere, birlikte olanlara istediklerine bu amaçla uyguladıkları bir tür şiddet türüdür, gündemde yer almaktadır, baskılar, işkence ile birlikte farklı etnik kimlikler gruplara, ya da siyasi düşünceli, ekonomik kimlikler açık ve gizli olanlara şiddet, baskıyla baş başa kalmaktadırlar.
Bu yönetimler tarafından ayrımcılık yapmakla sevmedikleri milletlere karşı baskı, şiddet, işkence yanında insanlara kötü muamelede yapılmaktadır.
Saddam döneminde olduğu gibi, Irak İstihbarat, Muhaberat ve Abu Garip hapishanesinde cesedi vurma, yakma elektrik işkencesi ile birlikte, çoğunluk Psikolojik işkence uygulanırdı, özellik ile korku, suçluluk duygusu gecenin son saatlerinde asma, bağırma hayvanatlar ile korkutma insanlara cezaları yanında, her türlü yöntemler ile bu Psikoloji işkencelerin yapılmasının tek amacı, kalp rahatsızlığı yaratma, ölüme yol açmak idi.
İşkenceler günlük, gecelik olarak, uzayarak insanlara daha fazla acı çektirmeye cellâtlar mutlu olurdular, ceza verici yöntemlerinde korku vermek için, gözleri bağlamak, bunları psikolojik işkence diye insanları konuşturmaya çalışırlardır, buda fiziksel olarak, zarar vermekteydiler.
İşkence, ister fiziksel, Psikoloji olsun, ister ruhsal, bilgi toplama aracı olarak, bilinçli şekilde insanlara ağır acı çektirmektir.
Buda insanlardan konuşmak, İtiraf almak amacı ile olmaktadır, İşkence ayrıca bir baskı yöntemi sayılarak, tehdit etmek, konuşmak için kullanılırdır, Saddam döneminde insanlar özgürlüklerini düşünerek, bu uğurda canlarını, kanlarını vermekteydiler, İnsan hakları yolunda, ırk, din, dil ve cinsiyet ayrımı yapılmadan, dikta Saddam rejimi Türklere karşı, insan haklarına aykırı olan tüm yolları denetmiştir
Ve Türklere her acısını uygulamıştır ve Irak Türkleri günümüze kadar hiçbir haklardan yararlanmamıştır. Öteki milletler gibi, haklarını kullanmada, eşitti olarak tarihsel, yasal haklarına kavuşmamışlardır.
Artık tüm Türkmenler hak ve saygınlık açısından, eşit ve özgür olması doğduğu anlayışına dayanır. İnsan hakları, her bir bireye bağımsız, özgür olması, seçim yapma, yeteneklerini geliştirme, özgürlüğü sağlamalıdır, iyice kullanmalıdır. Bu özgürlükler yolunda, Irak Türklerin haklarına saygılı olmalıdırlar ve bu hakları hiçbir güç Saddam döneminden sonra çiğnememelidir.
Dünyada tüm diktatör, rejimlerin uygulamış oldukları bir bölüm işkenceler bunları Saddam döneminde Irak gizli servisi, Muhaberat, Irak emniyeti, istihbaratı uygulamaktaydı, bu işkencelerin bir sene dört ay 22 gün günde dört defa görmekteydim, bu işkencelerin bir bölümü dünyanın birçok yerinde uygulanmaktaydı.
Göz dağlama, Ağırlaştırılmış, diş sökme, Falaka, Dövme ve fiziksel taciz, Bağlama, bükme, Işıkla Körleştirme, Kaynatarak öldürme, Kemik kırma, Dağlama, Yakma üzerinde sigara söndürme, Boğma (elle) Boğma (suda), Kesme, Yaşlılara kötü muamele (fiziksel) Kırbaçlama, Deri yüzme Ayak kırbaçlama, Saç yakma, Dizden vurma, Kol, parmak koparma, Oksijensiz bırakma, Dipçikle vurma, Kafa derisi yüzme gibi.
Önce Abu Garip hapishanesi Mahzen bölümünde, işkenceler geceler sürerek, tüm insanlara farkı olurdu, kişiyi öne eğik bir sandalyeye bağlayarak, kafasına çuval geçirdikten sonra, uyumasına izin verilmeyerek, yüksek sesle müzik dinletme yöntemi uygulamak ile birde hayvanatlarının seslerini tutuklar zorlukla yapardılar. Mahzen bölümünde, uzun geceler uykusuz bırakmakla, Yüksek, sese maruz bırakmak, günlerce aç bırakmak, Suya sokup çıkarma, her türlü zorluk ile işkence uygulanırdı.
Saddam’ın üvey kardeşi Berzan El Tikriti, Rusya’da bulunan her türlü işkenceyi tam olarak, Türkmenlere uygulardır, İşkence veya sorgulamanın sırasında modern bir yöntem ile vücuda elektrik şokları vermekteydi. Etkisini güçlendirmek için, işkenceciler şokları insanların tüm organlarına verilirdi ve bu tür işkenceler karşılandım en çok Irak gizli servisi muhaberat bölümünde, her türlü işkenceler insanlara göz açtırmadan, gecenin son saatlerine kadar sürmekteydi.
Bu işkencelerden uzun süreli tek kişilik odalara kapatılmak ile ölüm ile korkutmak, tehdit etmek, ayrıca örümcek, böcek dolu bir odada bırakılma, uzun süreli uykusuz bırakılma, Zincire, kelepçeleme, vurulma, bir bölüm insanları karşımda benim konuşmam için yakarak öldürmek, Dövmek, Kan kaybından öldürmek, Canlı gömmek, Parçalara ayırmak, Boğmak, ör. Vahşi hayvanlara atmak, Elektrikli sandalye ile öldürmek, Kurşuna dizmek, Zehirlemek, Testere ile kesmek, İşkence yöntemi aleti Saddam döneminde, Rusya’dan farklı değildir, tutuk evinde olan işkenceler, Abu Garip hapishanesi Saddam döneminde, çile, acı dolu korkunç, bir hapishane olmasına rağmen, tüm yöntemler günlük uygulanırdı,
9 Nisan 2003 tarihinde, diktatör rejimden sonra, Amerikan askerlerin işgal altında, Abu Garip Cezaevinde, işkenceler artarak, tutuklara karşı kötü işkenceler, zorluk, kötü muamele kullanmaya başlamıştır, Irak’taki işkenceler bugüne kadar anlatılması gerekir, kamuoyuna gizlenmeden aktarmalı, raporlar ile tüm dünya, basınında yer almalıdır.
Artık Irak büyük hapishaneye dönerek, işkencede Teknolojinin son modern ürünleri İnsanlara karşı, onları ölüme götürmeye kullanılıyor, dünyada işkencenin yasa dışı olmasına rağmen, bugün dünya Türklerine karşı, dikta rejim devletlerinde uygulanarak, işkence yapanlar uluslararası ceza mahkemeleri önünde, hesap karşında durarak yaptıklarının bedelini vermelidirler, en çok soykırım, katliamlar yapanlara uygulanmalıdır.
Bu işkenceler insanlara karşı askerler, istihbarat, muhaberat, gizli servis, emniyet elemanları, hapishane gardiyanları tarafından gözaltına alınarak, İşkence aynı zamanda, silahlı, siyasal gruplar Irakta ön planda tutulmaktadır.
Artık Diktatörler, siyasi hapishane dönemi, acılar bir an önde dünyada Türklere karşı bitmelidir, sona ermelidir doğru bir demokrasi, çoğul partiler kurularak, tüm insanlar eşit olarak, siyasi, tarihsel ana haklarını bir an önce kavuşmalıdırlar, özellikle Irak ve dünya Türkleri, bugün dün gibi olmadan diktatörlük dünyası tüm evrende yok olmuş gedmiştir.
Kendi dünyamızı milli dava yolunda mücadelemizi sürdürmek ile haklarımız tüm rejimlerden el birliği ile çalışarak almalıyız, yüce kutsal tarihimizi kutsal şehitlerimizin kanlarıyla yazmalıyız, ölene dek Milli yolumuzdan dönmemeliyiz. Yolumuz liderlerimizin, büyüklerimizin bu uğurda kan, can verenlerin yoludur, vatanını, bayrağını, topraklarını kuruyanların, Türk milleti için şehit düşenlerin yoludur.
Thursday, 3 February 2011
IRAK TÜRKMEN ŞEHİTLERİ ANITI VE BAYRAK DERGİSİ
Kürşat Çavuşoğlu
23 Aralık 2010 tarihinde Türkiye’nin başkenti Ankara’da Kerkük Parkı'nda yaptırılan Irak Türkmen Şehitleri Anıtı'nın açılışı yapıldı. Açılışa Türkiye ve yurtdışında yaşayan Türkmenlerden oluşan büyük kalabalık ve halkın katılımıyla gerçekleşti.
Anıtın tasarımı ressam ve heykeltıraş Abbas Erenay tarafından yapıldı. Toplam üç buçuk ayda tamamlanan anıtın yüksekliği 5.70 m. olup ve iki mezar taşını andıran bölümlerden meydana gelmekte. Ön kısımda Türkmen şehitleri ile Türkmeneli bayrağını simgeleyen, arka yüzünde de Türk boylarının isimleri yer almaktadır. Bu anıtın yapılmasında emeği geçen herkese binlerce teşekkürler.
Irak’ın dışında Türkiye’nin başkenti Ankara'da böyle bir anıtın açılması Irak Türkmenleri için çok anlamlıdır. Şehitlerimiz yolumuzu aydınlatan birer ışıktır, onlardan aldığımız güçle kararlı şekilde yürüyoruz.Türkmen Kardaşlık Ocağı Musul Şubesi, Türkmen kültürünü korumak ve tanıtmak için büyük hizmet vermektedir. Türkmen kenti Telafer’de 32 sayfalık Türkçe ve Arapça Bayrak adında aylık bir dergi yayınlamaktadır. Bayrak dergisinin 10. Sayısının ön kapağı Irak Türkmen Şehitleri Anıtı’nın açılışına yer ayırmış ve arka kapağını ise Musul Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Türkmen öğretim üyesi İbrahim Ramazan’ın çizdği Musul’un “kara saray” resmi bulunuyor.
Renkli sayfalarıyla ve güzel baskısıyla piyasaya çıkan Bayrak Dergisi, herkes tarafından büyük ilgi görmektedir.
IRAK TÜRKMEN BİRLİĞİ VE DAYANIŞMA DERNEĞİ BAŞKANI
Wednesday, 2 February 2011
Türkmen Dayanışma Toplantısında Milli Sohbetler, Verimli Diyaloglar
Cengiz Bayraktar-Gündoğdu-İzmit
ITC Türkiye Temsilcisi Sayın Dr. Hicran Kazancı, Başkanlık koltuğuna oturur oturmaz “Türkmen Dayanışma Toplantısı” başlığı altında Türkiye’de yaşayan Türkmen şahsiyetleriyle bir araya geliyor, kendi yönetimdeki temsilciliğin projelerini, yeni stratejisini paylaşıyor, her türlü eleştiriye açık olduğunu söylüyor. Dr. Kazancı bu kapsamda 28.01.2010 tarihinde Temsilcilik binasında Türkmen Dayanışma Toplantılarının dördüncüsünü gerçekleştiriyor.
Gelişmeleri yerinde görmek için benim de hazır bulunduğum bu önemli toplantıya katılanların arasında ismini zikredebileceğim şahsiyetlerin başında, Ankara’da bulunan Selahattin İl Meclisi Üyesi Sayın Ali Haşim Muhtaroğlu İl Meclisi Genel Sekreteri Sayın Niyazi Mimaroğlu. Türkmen Danışma Meclisi Başkanı Prof. Dr. Ümit Akkoyunlu. Avukat, Araştırmacı yazar Habip Hürmüzlü. Araştırmacı yazar Ziyat Köprülü, Dr. Ferit Müftü. Edip Kuşçu, Abdullah Bayraktar. Adil Selvi ve tabii ki ITC Türkiye Temsilcisi Dr. Hicran Kazancı Beyler vardı.
ITC Türkiye Temsilcisi Sayın Dr. Hicran Kazancı, Başkanlık koltuğuna oturur oturmaz “Türkmen Dayanışma Toplantısı” başlığı altında Türkiye’de yaşayan Türkmen şahsiyetleriyle bir araya geliyor, kendi yönetimdeki temsilciliğin projelerini, yeni stratejisini paylaşıyor, her türlü eleştiriye açık olduğunu söylüyor. Dr. Kazancı bu kapsamda 28.01.2010 tarihinde Temsilcilik binasında Türkmen Dayanışma Toplantılarının dördüncüsünü gerçekleştiriyor.
Gelişmeleri yerinde görmek için benim de hazır bulunduğum bu önemli toplantıya katılanların arasında ismini zikredebileceğim şahsiyetlerin başında, Ankara’da bulunan Selahattin İl Meclisi Üyesi Sayın Ali Haşim Muhtaroğlu İl Meclisi Genel Sekreteri Sayın Niyazi Mimaroğlu. Türkmen Danışma Meclisi Başkanı Prof. Dr. Ümit Akkoyunlu. Avukat, Araştırmacı yazar Habip Hürmüzlü. Araştırmacı yazar Ziyat Köprülü, Dr. Ferit Müftü. Edip Kuşçu, Abdullah Bayraktar. Adil Selvi ve tabii ki ITC Türkiye Temsilcisi Dr. Hicran Kazancı Beyler vardı.
Toplantının açılış konuşmasını yapan Dr. Hicran Kazancı çok kısa tutaraktan şöyle dedi: “Öncelikle bu toplantıya icabet ettiğiniz için sizlere çok teşekkür ederim tabi ki mazeret gösterip gelemeyen arkadaşlarımızda var, bir sonraki toplantıya gelmeyen arkadaşlarımızı da davet etmeyi sürdüreceğim, onları aramızda görmek fikirlerinden yararlanmak isterim. Bugün dördüncüsünü gerçekleştireceğimiz bu dayanışma toplantılarımızın ikisini İstanbul’da gerçekleştirdik. Bu toplantıların amacı, benim konuşmamdan ziyade sizlerin her türlü olumlu olumsuz eleştirilerinizi dinlemek, sizlerinde elbirliğiyle olumsuzluklara kalıcı bir çözüm bulmaktır. İster temsilcilik ister ITC hakkındaki eleştirilerinize açık olduğumu beyan ederek sözü size bırakıyorum”.
Bu manidar konuşmanın ardından katılımcılar söz aldılar: ilk konu, 23 Aralık 2010 tarihinde ilan edilen Türkmen Dernekleri Federasyonu oldu. Müteşebbis heyet başkanı sıfatıyla Dr. Ümit Akkoyunlu 23 Mart 2002 tarihindeki toplantının bir benzerini yapmaya çalıştıklarını o toplantının da felsefesi 23 Aralık 2010 toplantısının felsefesiyle aynen örtüştüğünü vurguladı.. Dr. Ümit, bu toplantı sonucunda oybirliğiyle kendilerine federasyonun müteşebbis heyet başkanı gibi önemli bir misyon verildiğini bu güven için de Vakıf ve Dernek Başkanlarına teşekkür ettiğini, yakın bir zamanda bu çalışmanın neticelerini başta bu toplantının yapılmasında büyük emek sarf eden Cumhurbaşkanı Danışmanı Sayın Erşat Hürmüzlü, Sayın Vakıf ve Dernek Başkanlarıyla paylaşacağını dile getirdi.
Temsilcilik hakkında görüşlerini dile getirmek isten bir katılımcı konuşmasında, öncelikle bu temsilciliğin misyonu, görevi nedir onu tespit etmemiz lazım diyor ve ekliyor: “Benim şahsi görüşüm buradaki temsilcilik Türkiye devletinde ve burada olan diğer yabancı misyonlarda Irak Türkmen Cephesini temsil etmek, Irak Türkmenlerini temsil etmek, tanıtmak, dertlerini sorunlarını anlatmak, Türkiye Devleti nezdinde talepler de bulunmak, Cephe, Irak’ta Amerika Büyük Elçiliğinin, İngiltere’nin veya İran’ın bilmem filanın şeyine yetişemiyorsa burada yetişebilir. Türkiye’de bize karşı her hangi bir davranış varsa biz onu yeterli görmüyorsak gider onlarla teşebbüste bulunur, düzeltmeye çalışır, bence temsilciliğin misyonu da bu olmalı.. Ama bu temsilciliğin görevi şu adamı tayin etmek mi, şu adama ikamet almak mı? Bunları yaptığı zaman insanlarımızın kafasında kıyametler kopuyor. Aslında o işleri yapacak başka yeterli seviyede bir kuruluşumuz olmadığı için herkes Temsilciliği bir kapı olarak görüyor”.
Temsilcilik koltuğuna oturur oturmaz makam aracının adını, hizmet aracı olarak değiştirdiğini söyleyen Dr. Kazancı, bütün bu eleştirileri sabırla dinledikten sonra şöyle cevap veriyor: “ Temsilciliğe çok önemli siyasi görevler düştüğünün elbette bilincindeyim, izin verirseniz bu konuştuklarınıza kısaca cevap vereyim. Biliyorsunuz bir iki ay önceydi Ankara’da ilk dayanışma toplantılarımızı burada yapmıştık, bir öncekini de İstanbul’da gerçekleştirmiştik. Ben burada projelerimi iki bölümde açıklamıştım. Hani birinci olarak yabancı misyonerlerle, Irak’a komşu ülkelerle artı Birleşmiş milletlerin güvenlik konseyindeki beş daimi üye ile görüşmeler yapacağım demiştim. Bunlar hep devam ediyor. Ankara’da ikamet eden yabancı diplomatlardan birçok telefon aldım benimle görüşmek için randevu istiyorlar bütün bunlar güzel bir gelişme, önümüzdeki Pazartesi gününe bir randevu verdim yani bu bir örnek. Kızıl Haç’ın, Avrupa Birliğinin Ankara temsilcileri arıyor görüşüyorum. Kriz masasının başkan yardımcısıyla İstanbul’da bir araya geldim. O görüşmede önemli bir konu dile getirdim, bana Erşat Salihi bunları Bağdat’ta anlatıyor dedi, belgesini verdiğimde bana yahu ilk defa bana bir Türkmen belge getiriyor dedi. İkinci bölümde Türkiye’deki medya ve Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde BDP hariç Sandalyesi olan tüm partilerle görüşmektir. Benim projelerim budur ve bunu o zaman anlattım anlatmaya devam ediyorum. Bu dediklerimi elimdeki kadroyla yapmaya çalışacağım, gücüm yettiği kadar da mücadele edeceğim. Faaliyetlerimizin başarısı sürecin sonunda belli olur. Tabii bu yaptıklarımızdan Türkmen halkımızın bir kısmı haberdar olmayabilir, ancak faaliyetlerimiz, çabalarımız olumlu yönde neticelendikçe ve bunları el birliğiyle halkımıza duyurdukça tüm halkımızın gurur kaynağı olabiliriz, böylece hakkımızda olumsuz düşünenleri yeniden kazanabiliriz. Burada sizin önünüzde söylüyorum Temsilciliğin kapısı her bir Türkmen vatandaşına ardına kadar açıktır. Herhangi bir Türkmen’in kafasında bir soru işareti varsa gelir birebir benimle görüşebilir, hesap sorabilir. Ben bu makamda ancak sizin desteğinizde oturabilirim, sizin yardımlarınızla bir şeyleri değiştirebilirim. Yani diyeceğim o ki sizin buyurduğunuz bütün o öneriler çok önemli noktalardır ve de yapılıyor.
Başka bir katılımcı Irak’ta olmak üzere bir an önce Türkmen lobisinin oluşturulmasının ehemmiyetin arz ediyor, kurulması beklenen Türkmen Dernekleri Federasyonu ile ilgili temennisini dile getirerek şöyle diyor: Türkmen Cephesi örneğinden, kıssadan hisse almamız gerek, öz eleştiri yaparsak, biz Cepheyi kurduğumuz zaman toplum olarak yanlış anladık. Cephenin içinde bir takım kuruluşlar olur, şimdi federasyon içinde konuşuluyor. Ama bugün Cephe nedir bir parti bir siyasi kuruluştur, benim temennim bu federasyonun da akıbeti inşallah böyle olmaz.
Cephe’nin geçmiş durumdan en çok muzdarip olanlardan biride bendim tabii yeri gelmişken hemen söz isteyerek şöyle dedim: “Bende bu konuda aynı düşüncedeyim Cephe’nin bu belirsizliği karşısında iki, üç makale yazmak zorunda kaldım, kaç defa sordum Cephenin partileri bir bir ayrılıyor ama Cephe hala aynı Cephe. Sanki hiçbir şey olmamış gibi, Normal zamanda kendiliğinden çözülmesi gerekirken o hala en güçlü döneminden geçtiğini ima etmekteydi... Tabii bu kendi kendini kandırmaktan başka bir şey değildi. Aslında Cepheden bir yetkili çıkıp evet biz ITC namında bir parti kurduk dese mesele kendinden hallolur. Belki de başta ben olmak üzere birçok Türkmen ITC’yi bir Parti olarak kabul eder hatta üyesi olurdum”.
Cephenin kuruluşunda hatalar oldu bu doğrudur diyen bir katılımcı. Asıl hatanın Cephenin tüzüğündeki bir maddeden kaynaklandığını, söz konusu maddede “Irak Türkmen Cephesi, Türkmenlerin tek meşru organıdır” cümlesinin yer aldığını tabii bunun anlamı cephe dışındaki herhangi bir parti, kuruluş dernek bunlar meşru değildir demektir bu bence büyük bir hatadır,
Çıkar ilişkisinden beslenen birkaç kişinin meseleyi bu hale getirdiğini söyleyen Dr. Kazancı, yinede insanlarda hatta devletlerde herkes hata yapabilir bu çok normaldir. Ancak en önemlisi geçmişteki hataların farkına varmak dersler çıkarmaktır dedi.
Çıkar ilişkisinden beslenen birkaç kişinin meseleyi bu hale getirdiğini söyleyen Dr. Kazancı, yinede insanlarda hatta devletlerde herkes hata yapabilir bu çok normaldir. Ancak en önemlisi geçmişteki hataların farkına varmak dersler çıkarmaktır dedi.
Irak Türkmen Cephesi’nin son durumu, Kurultay yapılıp yapılmayacağı hakkında bilgi isteyen başka bir katılımcının imdadına da, Selahattin İl Meclisi Türkmen üyesi sayın Ali Haşim Muhtaroğlu yetişiyor.
Ali Bey şöyle cevap veriyor: Öncelikle bir durumu tespit etmek lazım Irak Türkmen Cephesi bütün hatalarına, eksiklerine rağmen bugün Irak’ta kendisini her tarafa tanıttı, Irak Parlamentosunda, Irak Türkmenlerini en fazla temsil eden Türkmen Cephesinin üyeleridir. Baskılara rağmen, büyük dev güçlere rağmen ki karşısında durmuşlar yine bir şeyler yaptı. Şimdi Irak Türkmen Cephesinin yeniden yapılandırılmasında bence bütün bu davaya hizmet veren, emeği geçen bütün Türkmenlerin gerek katkıları olsun bu onların bir görevi olmalıdır. Gerçekten Irak Türkmen Cephesinin müessese olarak bugünkü durumu iyi değil, iç kavgalarımız maalesef koltuk kavgalarımız bizi çok etkiledi. Milletimizde artık bu duruma son vermek istiyor. Şimdi bu şubat ayında biz bunu düşündük orda olan Irak Türkmen Cephesi yetkileri oturup kendi aramızda toplantı yapıp bir komisyon kuracağız. Bu komisyon kurultay için hazırlık görecek. Bu kurultay kimin kurultayı olsun, Irak Türkmen Cephesi kurultayı mı yoksa Türkmen kurultayı mı olsun, hangi partiler katılsın bütün bunları detaylı bir şekilde konuşacağız ve o toplantıdan kararla çıkacağız, çok önemli kararlarla çıkacağız, bu inşallah çok yakın zamanda olacak. Sizlerin ve buradaki değerli ağabeylerimin görevi bence bu yapılandırmada ister burada ister Kerkük’te gerek katkıları olsun. En tehlikeli zamanımızı yaşıyoruz, işte biliyorsunuz Irak hükümeti kuruluyor, anlaşmalar oluyor, gizli anlaşmaları oluyor şartlar koyuyorlar… Ki hepsi bizimle ilgilidir Türkmeneli ile ilgilidir. Ben bunu çok içten üzülerek anlatıyorum.
.Katılımcı: Bu toplantıyı bu komisyonu kim düzenleyecek, yine aynı Cephedeki insanlar ise değişen bir şey olmaz.
.Katılımcı: Bu toplantıyı bu komisyonu kim düzenleyecek, yine aynı Cephedeki insanlar ise değişen bir şey olmaz.
Ali Haşim: Sadece Cephe yok, Irak’ın siyasi sahasında çalışan insanlar tabii sizlerinde fikirlerine başvurulacak, bunları inşallah yapacağız.
Toplantının sonunda bütün katılımcılar Dr. Hicran Kazancı’ya teşekkür ederken bir iki rica da bulundular, ilki Ayda bir olan toplantılarını daha sık bir zamanda daha çok katılımın olmasını istediler diğer bir talepse toplantının bir veya iki konuyla sınırlı tutulmasını rica ettiler.
Toplantının sonunda bütün katılımcılar Dr. Hicran Kazancı’ya teşekkür ederken bir iki rica da bulundular, ilki Ayda bir olan toplantılarını daha sık bir zamanda daha çok katılımın olmasını istediler diğer bir talepse toplantının bir veya iki konuyla sınırlı tutulmasını rica ettiler.
Toplantılarımızı ayda bir yapıyoruz, gerekirse daha az bir zamanda yapacağız diyen Dr. Hicran, dile getirilen konuların hepsinin not edildiğini hiçbirinin ihmal edilmeyeceğini, titizlikle değerlendirmeye alacaklarını vurguluyor. Temennileriniz yerindedir, evet eksiklerimiz vardır doğrudur bunu inşallah asgarîye düşüreceğiz, bir sonraki toplantımızın gündemini siz ağabeylerime bırakıyorum, geldiğiniz için hepinize teşekkür ederim diyor.
Dr. Hicran Kazancı’ya, bu davetinden dolayı bende teşekkür ederken, kendisiyle bir mülakat yapmak istediğimi beyan ettim, seve seve dedi. toplantının ertesi gününe randevulaştık ve güzel bir görüşme yaptık bu görüşmenin detaylarını da yakında yayımlayacağım.
Cengiz Bayraktar-Gündoğdu-İzmit
Subscribe to:
Posts (Atom)
